Opnieuw naar Slotermeer

 

Een selfie van de broers

Afgelopen dinsdag heb ik met broer Jan van Oostzaan naar Zaandam gewandeld. Hij is nu vrijwel gepensioneerd, althans werkt hij niet meer en vindt het leuk om te wandelen. Daarom zijn we nu aan het wandelen geslagen in het gebied waar we gewoond hebben en voor vandaag werd dat de heemtuin waar onze vader 30 jaar geleden als vrijwilliger heeft gewerkt. Jan wist precies hoe je bij die heemtuin kon komen. Maar eerst een hele onderneming om op hemelvaartdag in station Sloterdijk te komen. Maar dat kwam goed en op de afgesproken tijd waren we dan ook op het metrostation Jan van Galenstraat en daar gingen we op weg. Jan wilde naar het sluisje bij de van Tienhovengracht, 60 jaar geleden stonk het water daar door de eutrofiëring, maar nu was het helder water. En door het park aldaar waarvan Jan mij wist te vertellen dat hij daar wel eens 's-avonds heen was gevlucht omdat hij zijn haar niet wilde laten knippen.

Even een tukkie doen

En door naar het haventje waar vroeger de vuilnisschuiten aanmeerden en het carillon en het onherkenbare scholencomplex waar wij zelf nog op de lagere school hebben gezeten. Door naar het oude politie gebouw en verder nog door dat buurtje waar Jan zelfs de plek wist aan te wijzen waar we oude kranten verkochten voor 4 cent per kilo. Van dat geld gingen we vroeger een roeibootje huren in Penningsveer weet ik me nog te herinneren.
Even verderop kwamen we bij de ingang van de heemtuin, waar onze vader onder leiding van "William" onkruid trok en schoffelde. Wat had hij daar toch een plezier in. Ik vermoed dat ik veel van mijn kennis van planten aan hem heb te danken en zeker ook mijn liefde voor de natuur. Het was prachtig en Jan en ik vermoedden toch dat we hier en daar iets herkenden.
Uiteindelijk liepen we de Slotermeerlaan af en de Vlugtlaan en kwamen aan bij het metrostation Vlugtlaan Van daar gingen we terug naar Sloterdijk waar onze wegen scheidden. Later kreeg ik van Thea een foto van Jan die in slaap was gevallen. Ik vind het heel fijn dat we, nu we beiden op leeftijd zijn lekker samen aan de wandel zijn gegaan. De volgende keer wil Jan richting Jan Evertsenstraat en daar rondkijken. Gaan we doen en "het grote bos" in Maarn komt ook een keer aan de beurt. Dan hebben we alle nostalgie wel gehad. Hij heeft de smaak te pakken want de volgende dag kreeg ik een bericht met foto dat hij weer lekker aan de wandel was! Werkt dus duidelijk stimulerend, ach ja, Wanderlust!