 |
| Roos aan het werk in de tuin |
Nog maar een week geleden waren we in het gebied rond Mariënberg maar dat was ons zo goed bevallen (en lekker dichtbij) dat we vandaag maar weer zijn gegaan. Wèl maakten we de wandeling in de omgekeerde richting en dan lijkt het toch een beetje "anders". Het was lekker weer, de zon scheen behoorlijk en het was warm. Op het stuifzandgebied stond een aantal oude boomstronken, rechtopstaand hout, goed voor bepaalde wespensoorten en inderdaad zagen we een megarhysa vrouwtje, op zoek naar een slachtoffer om haar eitjes in te deponeren. Het daadwerkelijk in stelling brengen van de enorme legboor zagen we niet maar wel het rusteloos op zoek gaan naar een plek op het hout waaronder zich een nietsvermoedende prooi zich bevindt, ja ja, de natuur is wreed?! Weet u dat Darwin twijfelde aan zijn geloof toen hij het wrede karakter van de sluipwespen in de natuur voor het eerst ontdekte; een eitje, in een levende larve gelegd met als resultaat dat deze larve door de larve van de sluipwesp van binnenuit helemaal wordt leeggegeten. Tja, zo gaat dat, eten en gegeten worden.
Op de heenweg hadden we nog een leuk gesprek met een Amsterdammer die dat op z'n Amsterdams luidruchtig moest laten horen dat hij in buitengebied terecht was gekomen. Vond ik erg amusant en sprak hem daar over aan. Tot Mariënberg hebben vooral Roos en hij over culturele zaken gesproken.
Thuis gekomen moest Roos van alles in de tuin doen en daar maakte ik een foto van voor deze blog. Die tuin is zo'n heerlijk refugium, je kunt er in de zon of desgewenst in de schaduw zitten en 's-morgens ontbijten en koffie drinken. Ik geniet er van!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten