Oostzaan en Zaandam

 

Geboortehuis van broer Jan

Een echte sentimental journey vandaag. Met de bus van station Zaandam naar Oostzaan en daar eerst uitgebreid het kerkhof bezocht om te kijken of dat oude graf van onze overgrootouders er nog was. Dat was tot mijn teleurstelling niet het geval, lag het altijd vlak naast de ingang, daar was het nu niet meer te bekennen en ook verder op de begraafplaats was de oude, gebroken steen niet meer te vinden. Nou ja, geen wonder want het heeft hier meer dan honderd jaar gelegen. Op de stenen al die namen waar mijn grootmoeder het over had en niet in de laatste plaats de naam Onrust. Maar ook Kuyper, de Dood, Taams allemaal namen die ik in mijn jeugd vaak heb gehoord. 
Terwijl ik voor de kerk op een bankje een boterham zat te eten ging de sirene van 12 uur, eerste maandag van de maand. Een mevrouw wenste mij een smakelijk eten en al snel waren we genoeglijk met elkaar in gesprek. Daarna liep ik via het Weerpad naar Zaandam, het Weerpad waarvan mijn vader mij vertelde dat hij daar in het donker wel met zijn moeder terug naar huis liep en dat zij hem dan de sterrenbeelden aanwees, daar moest ik aan denken terwijl ik over de inmiddels bebouwde en bestrate weg liep.

Zwitsers gebak zoals bij oma

Vervolgens een heel oude gedachte die ik nu vorm heb gegeven, op zoek naar de woning waar mijn ouders van 1950 tot 1952 gewoond hebben, in de Jan Hendrik Op den Veldenstraat. Voor die tijd hadden zij bij grootmoeder Mien ingewoond in de Kinkerstraat, Amsterdam, waar ik als eerste kind van hen werd geboren in 1948. Hier in Zaandam is broer Jan geboren, ik maakte dan ook een foto van wat ik vermoed dat zijn geboortehuis was. Ik kon aan iemand vragen of dit nog de huizen van vlak na de oorlog waren hetgeen werd bevestigd. Het waren kleine huizen en ik vermoedde al dat het nog de huizen van destijds waren. Deed me plezier dat het er allemaal nog stond. Ik liep de straat helemaal door tot het eind waarvan ik nog wist dat daar iets als een scheepswerf was, nu natuurlijk allemaal huizen. 
Vervolgens liep ik door naar het centrum van Zaandam waar het enige dat nog herkenbaar was de banketbakker Buter was. Daar kocht ik dan ook een verpakking Zwitsers gebak, zoals oma dat altijd bij de koffie serveerde. Een heerlijke dag zo alles bij elkaar.