Toch nog nat geworden

 Voor morgen was er zulk verschrikkelijk noodweer voorspeld dat ik van werken in de Eilandspolder had afgezien. Ab begreep het niet goed dat ik zo'n buitenkansje om vroeg op te staan en lekker koud water in de nek te laten sijpelen af kon slaan, maar ging toch akkoord met mijn afwezigheid, kennelijk omdat er desondanks 18 vrijwilligers hadden aangegeven dat zij er zouden zijn. Deze vrijwilligersgroep heeft zo'n ontzettend leuke groepssfeer, niet in de laatste plaats door de animerende en stimulerende werking van onze voorman/vrijwilliger Ab. Maar vorige seizoenen ben ik met dergelijk weer wel zo koud en verkild thuis gekomen dat ik desondanks heb afgezegd.
En het werd vandaag al vreselijk onstuimig en het regende verschrikkelijk; dat belooft wat voor morgen als ze de polder in gaan.
In de loop van de middag werd het droog en de wind ging liggen; ik besloot om een wandeling door het bos te maken en dat ging prima. Overal afgewaaide takken. Het is natuurlijk nog wel vroeg in de herfst en er zit nog veel blad aan de bomen waardoor deze kwetsbaar voor harde wind zijn.
Lekker een twee uur gewandeld en toen begon het alsnog te gieten. Kon me niet zo gek veel schelen; vlakbij huis tenslotte. Maar uiteindelijk toch nog nat geworden.