Ter Weele in Oene

 

Langs de IJssel

De voor de trouwe lezers van dit Blog is de slager hier in De Bilt een ouwe bekende: slager Van Loo, die zich presenteert als "de op een na de beste". Wie dan die beste is wordt in het midden gelaten. Wat mij betreft zou zowel slagerij Blom in Workum als slagerij Ter Weele in Oene met die eervolle naam kunnen gaan strijken en eigenlijk vooral slagerij Blom. Ter Weele onderscheidt zich vooral dat hij ook "wild" verkoopt; ree, wild zwijn e.d. Maar Blom heeft bijzondere zelf gemaakte vleeswaren als spekbacon en ouderwets pekelvlees. Het gerookt spek is van beide slagers uitstekend!
Voor vandaag wilde ik iets in de buurt gaan lopen; het programma lag vast omdat we op maandag altijd 's-avonds naar de bridgeclub gaan. Onhandig om dan te gaan treinen want de tijd was beperkt. Het was een prachtige dag en dus hebben we eerst in de tuin ontbeten en koffie gedronken. Daarna nam ik de trein naar Olst en het pontje om vervolgens naar Oene te gaan en voor het eerst sinds jaren weer bij Ter Weel langs. Overigens hebben we de laatste jaren wel van zijn kunsten kunnen genieten; on jagervriend Jan levert wild aan deze slagerij en daar wordt voor een deel worst van gemaakt die Jan dan weer aan ons verkoopt. Heerlijke wildworst met varkensvet.
Op de pont kwam ik nog uitgebreid aan de praat met de pontenist; net als ik een geboren Amsterdammer; hij had bij "de Maggifabriek" gewoond; voor mij een begrip terwijl die fabriek al lang is verdwenen. We kwamen te spreken over Oene en dus over de slager en hij had zelfs een advies voor me voor gedroogde worst - waar hij ook een liefhebber van was - en wel dat er in Schoonoord, Drenthe een slager was die zijn worst rookte op turf. We namen afscheid met een "tot ziens".
Na de dijk aan de overkant van de IJssel liep de wandeling door het boerenland. Al vrijwel direct zag ik een kraampje met daarop diverse groenten en fruit; de peren lagen me toe te lachen en daar kocht ik een stevige zak vol van. De tas werd er merkbaar zwaarder van. Ik liep door op de door Roos samengestelde track en kwam na enkele uren door het fraaie landschap te hebben gelopen aan bij slager Ter Weele. Ik kocht een prachtig stuk gerookt spek, wat wild zwijn vlees en wat gedroogde worst.
Uiteindelijk kwam de track weer uit bij de IJssel; liep voor een groot deel door natuur, in ieder geval niet alleen maar over de dijk met haar behoorlijk drukke verkeer. Door de koeienstront en door het gras, over een landtong die eindigde met een bruggetje kwam ik bij de pont terug naar Wijhe. Daar stond mijn trouwe fiets te wachten bij het station en even later zat ik weer gezellig aan de thee met Roos.
's-Avonds naar de bridgeclub; we voelen ons daar zo lekker thuis; vriendelijke lui allemaal hoor, waardoor je je direct opgenomen voelt. Lekker gespeeld; de laatste ronde was voor ons een stilzit en konden wee een half uurtje eerder naar huis. Nog een glaasje en daarna heerlijk geslapen.