Tot op het laatst was Roos druk geweest met de uitvoering van haar liedcyclus die vandaag haar première mocht beleven. Voor een generale repetitie en het inzingen hadden zanger en pianist op het laatste moment nog een plek nodig met een piano. Helaas kon ik die op mijn flatje niet meer leveren. Roos probeerde van alles en inderdaad vond zij een perfecte plek bij een gezin dat toevallig ook bekend was met Michael. Ze is de laatste maanden druk geweest met de 7 liederen op gedichten van Ida Gerhardt die vanmiddag ten gehore gebracht gaan worden door het duo Michael Wilmering, bariton en Daan Boertien aan de vleugel.
We liepen door de regen naar de bus en waren ruim op tijd bij de Julianakerk waar het Ida Gerhardt genootschap haar jaarlijkse bijeenkomst hield, waarbij de liederen een gepaste plek vinden om de eerste keer te worden uitgevoerd.
Twee lezingen gingen vooraf aan het recital. Vooral de tweede lezing maakte indruk op mij. Hier werd een oeroude tekst op indrukwekkende wijze tot leven gebracht in het kader van het absolutisme waarmee Ida destijds had aangegeven dat haar inziens zijzelf nu de ultieme tekst had gedestilleerd uit alles wat er tot nu toe was geanalyseerd. Op onwaarschijnlijk eruditie wijze ging de inleider nog eens dunnetjes in op deze tekst en gaf mij voor het eerst een indruk wat filologie nu in de praktijk zou kunnen behelzen; een wetenschap tussen kunst en wetenschap in!
 |
| Nog even nagenieten |
Daarna gaf Roos een inleiding over de liederen die ten uitvoering zouden worden gebracht. Op de papieren uitnodiging stonden 6 liederen, nummer 7, zo had zij met de uitvoerenden afgesproken zouden als toegift worden uitgevoerd. Ik gloeide van trots toen ik haar daar zo zelfverzekerd achter het katheder zag staan. Ze gaf aan dat een lied pas werkelijk als zodanig kan worden beschouwd wanneer het publiekelijk is uitgevoerd en daarmee bedankte ze het publiek en de organisatie voor deze gelegenheid. Vervolgens stelde zij Michael Wilmering en Daan Boertien voor en na een hartelijk applaus zongen zij de 7 liederen. Roos was duidelijk geroerd; ik genoot van de klanken en had erg veel respect voor haar dat ze dit allemaal voor elkaar had gekregen.
Na afloop spraken we nog uitgebreid met de twee uitvoerenden en vertrokken. We beëindigden deze bijzondere middag met een hapje bij Bubbles & Blessings op het Emmaplein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten