Met Richard Wagner had ik lang niet zo veel op. Allereerst misschien wel door de houding van mijn vader die Wagner en Hitler in één adem noemde. Inderdaad was Hitler helemaal verslingerd aan de opera's van Wagner en was Wagner een uitgesproken antisemiet. Die opera's zijn muzikaal zonder meer van hoge kwaliteit, maar wel erg protserig en veel te langdurig en met verhalen die vaak te gek zijn om naar te luisteren, maar dat is eigenlijk onbelangrijk. Natuurlijk vind ik veel strofes uit de opera's fantastisch al is het maar de Walküre rit, de opzwependste muziek denkbaar.
Maar nu ben ik wat diepgaander naar de symfoniën van Mahler aan het luisteren; de Vier letzte Lieder kennen geen geheim voor me zo vaak heb ik die beluisterd. En nu heb ik ook de Wesendonck Lieder eens bij de taas gepakt en ben er zwaar van onder de indruk. Met orkest begeleiding doen die niet onder voor de Vier Letzte Lieder van Strauss. Een revelatie hoor dankzij een SD schijfje vol met de verukkelijkste muziek dankzij vriend Dick.
Overigens zie ik nu pas op internet dat de orkest begeleiding niet van Wagner zelf is. Maar die uitvoering is veel mooier dan met alleen piano!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten