Ab is altijd ongeveer een kwartier te vroeg en daar had ik met het zetten van de thee dan ook rekening mee gehouden. Toen hij bijna bovenaan de trap was ging het piepje van de 10 minuten dat de thee had staan trekken. We zouden een wandeling op de Veluwe gaan maken. Ab had een geschenk voor mij; een boekje met daarin 25 wandelingen over de Veluwe. Natuurlijk werd het een wandeling uit het nieuwe boekje en wel langs het stroomdal van de beek bij Renkum.
Na de thee en de koffie gingen we op pad. Het was een verrassend mooi gebied waarvan ik eerst het gevoel had dat ik het niet kende. Bleek niet waar te zijn want voor een belangrijk deel liep de wandeling gelijk met het Maarten van Rossum pad dat ik in het verleden en ook een keer met Roos heb gelopen. Maar met de uitleg van Ab, die zo'n landschap gewoon kan lezen, de al dan niet zeldzame vegetatie kan duiden krijgt zo'n wandeling veel meer perspectief. Bij de grote rivier aangekomen zagen we zelfs wat puttertjes uit de verte en nog wat vogels die Ab op naam bracht, braamsluiper en grasmus.
Hij bracht mij na afloop naar station Ede-Wageningen en al snel kwam daar de trein naar Arnhem en kon ik door naar Wijhe. Roos was lichtelijk aangedaan; de vleermuis was weer binnengedrongen! Ze vertelde me dat het beestje ongelooflijk klein was maar wel voorzien van een bek met scherpe tanden.
Het is een soort paraplu met een grote bek en een piepklein lijfje. Ze wilde dat we hem 's-avonds weer zouden proberen te vangen.
Maar eerst eten en na het eten bridgen en vervolgens bleek mr. vleermuis spoorloos verdwenen te zijn. Niet rustig genoeg misschien.
We hebben er nog maar een wijntje op genomen en toen weer heerlijk geslapen.
Na de thee en de koffie gingen we op pad. Het was een verrassend mooi gebied waarvan ik eerst het gevoel had dat ik het niet kende. Bleek niet waar te zijn want voor een belangrijk deel liep de wandeling gelijk met het Maarten van Rossum pad dat ik in het verleden en ook een keer met Roos heb gelopen. Maar met de uitleg van Ab, die zo'n landschap gewoon kan lezen, de al dan niet zeldzame vegetatie kan duiden krijgt zo'n wandeling veel meer perspectief. Bij de grote rivier aangekomen zagen we zelfs wat puttertjes uit de verte en nog wat vogels die Ab op naam bracht, braamsluiper en grasmus.
Hij bracht mij na afloop naar station Ede-Wageningen en al snel kwam daar de trein naar Arnhem en kon ik door naar Wijhe. Roos was lichtelijk aangedaan; de vleermuis was weer binnengedrongen! Ze vertelde me dat het beestje ongelooflijk klein was maar wel voorzien van een bek met scherpe tanden.
Kijk eens hoe klein hij is. Op de voorgrond dat is de bril van Roos. |
Maar eerst eten en na het eten bridgen en vervolgens bleek mr. vleermuis spoorloos verdwenen te zijn. Niet rustig genoeg misschien.
We hebben er nog maar een wijntje op genomen en toen weer heerlijk geslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten