Deze week gaat het beginnen, of eindigen, het is maar hoe je het bekijkt. Roos gaat verhuizen naar Wijhe, Martijn en Margot gaan trouwen en daarna vertrekken naar Indonesië. Daar liep ik toch wel voortdurend aan te denken terwijl ik mijn kilometertjes maakte in het Houdringhe bos, het bekende drietje. Roos pakte de laatste spulletjes in hoewel de laatste!? Telkens weer komen er dingen tevoorschijn die mee moeten. Ik heb ook een doos ingepakt hier om mee te nemen naar Wijhe. Ook de planken, waarmee ik 30 jaar geleden de twee bedden voor mijn kinderen in elkaar heb gezet gaan met de verhuiswagen mee naar Wijhe; daar ga ik stellages van maken of misschien wel een kippenhok of wie weet wat; of ze blijven weer 10 jaar staan om ooit vertimmerd te gaan worden. Terwijl ik die planken tevoorschijn haalde vond ik ook het baby logeerbed dat ik ooit heb aangeschaft om de kleinkinderen te kunnen ontvangen; dacht dat het ergens was blijven hangen. Het is meer elders geweest dan hier in gebruik op mijn flat. De kleinkinderen komen hier letterlijk nooit en toen Guusje hier was als kleintje had ik nooit meer aan dat logeerbedje gedacht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten