Vaarwel huis

En toen was de overdracht compleet afgehandeld

Vandaag vond dan de overdracht plaats van het oude huis van Roos. Om 10.00 uur zou de inspectie plaats vinden. Roos ruimde de aller allerlaatste dingetjes op. Ik kwam wat later en moest aanbellen; de sleutel had ik natuurlijk overgedragen aan Roos die alle sleutels had verzameld om bij de notaris over te dragen aan de nieuwe eigenaar. Strak om 10.00 uur kwam de makelaar en vlak daarna de nieuwe eigenaren met een secondant. De inspectie vond plaats. Terwijl ze op de zolder keken doorliep ik op de eerste verdieping nog even alle kamers en kon toch een gevoel van nostalgie niet onderdrukken; was een ontzettend fijne tijd die we hier hebben door mogen brengen. Ook beneden in de nu geheel onttakelde huiskamer met uitzicht op de tuin waar we zo vaak op zomer avonden hebben zitten genieten van de stilte, van de vleermuizen en het uitzicht op de planeten. Het vijvertje waar in sommige jaren een kikker zijn domicilie had; de fazantenbessenstruik en het appelboompje. Het moestuin-gedeelte.
En vervolgens naar de notaris. Roos reed mee met de makelaar en ik kon gelukkig meerijden met de auto van de kopers; daar was nog één plaatsje over.
De overdracht is uiterst formeel natuurlijk en vindt haar finale in de twee handtekeningen. Net als enkele weken geleden maakte ik weer een foto van het moment waarop Roos het contract ondertekende en dat was het dan.
We gingen met bus 31 terug naar huis. Om het goed af te sluiten trakteerde Roos op allerlei heerlijks van de visboer op de Hessenweg. Bij mij op de flat genoten we van gebakken vis op brood, gerookte paling op toast en hollandse garnalen met mayonaise; het kon niet beter.
Roos ging vervolgens naar Wijhe en ik heb nog wat in huis gedaan. Het plan was om vanavond in Wijhe te gaan bridgen; voor het eerst in de nieuwe club aldaar. Ik liep naar het station met een volle rugzak met nog wat feestkleding van Roos vanwege het concert van afgelopen zaterdag. Helaas bleek, toen Roos - misschien wat laat - belde om ons te melden voor het bridgen, dat we niet meer konden inschrijven voor deze avond. Mocht de pret niet drukken. We hebben gezellig bij elkaar gezeten; Roos step-bridgend en ik genietend van het boek van Stephen Fry over de oude Griekse mythologie. Daarna ons inmiddels klassiek geworden borreltje om half tien en tegen elf uur lekker slapen.