 |
| Daar komt de vleugel |
We waren gisteravond vroeg gaan slapen omdat we vanmorgen met de eerste gelegenheid naar Wijhe moesten. Daar stonden we dan op de bushalte; de bus van 5.56 naar Utrecht. Dan naar Zwolle en door naar Wijhe. Het laatste stukje door het piepkleine bos van Wijhe en daar stond de nieuwe woonstede van Roos op ons te wachten. Nog helemaal leeg uiteraard. Daar kwam snel verandering in want keurig op de afgesproken tijd kwam de verhuiswagen aangereden. En toen"It giet aon". Een stroom van dozen en andere spullen stroomde het huis binnen. Roos had het fantastisch voorbereid zodat de dozen precies naar de bestemde kamers werden getransporteerd.
 |
| Een likeurtje |
Fijne mannen waar we het bijzonder goed mee konden vinden. Ik werd eropuit gestuurd om coffeepads en andere toebehoren te gaan inslaan bij AH en fietste door het inmiddels vertrouwde Wijhe. Ik raakte in een gezellig gesprekje met de dame achter de kassa in AH.
Intussen werd meer en meer binnen gesjouwd en tot slot de vleugel. Het was inmiddels al dik in de middag. De lege verhuiswagen vertrok met de sympathieke bemanning. Grappig genoeg kenden wij familieleden van dit familiebedrijf.
Roos had intussen al veel dozen uitgepakt. Ik warmde het meegenomen maal op en we aten dat uit de bakjes. We waren allebei behoorlijk moe; dronken een glaasje likeur en een wijntje en gingen vroeg slapen. Gezellig weer in de "twijfelaar" die dankzij de smid weer beslapen kon worden zonder het risico van door het bed zakken, dit tot opluchting van Roos.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten