Zoon Peter naar Sportcity

Gisteravond hadden Peter en ik bij Roos gegeten; heerlijk bereid lamsvlees. We zouden onder andere afspraken maken over deelname aan de fitness door Peter - ik wil hem sponsoren om dit te doen - en over samen weer een keer wandelen in de Eifel, naar Kalterherberg, net als vroeger. Peter had dat voorgesteld: "straks kun je dat niet meer pap, want je wordt steeds ouder". Daar heeft hij wel gelijk in, maar 's-zomers vind ik het geen enkel probleem om onze oude wandeling naar Kalterherberg te maken. 's-Winters over het veen is een hachelijke onderneming geworden nu de vlonders van de paden nogal verrot zijn. Ik verheug me erop om weer eens met Peter naar de Venen te gaan. De laatste keer was toen hij een jaar of vijftien was; hij schaamde zich een beetje om met z'n vader op stap te gaan denk ik, want hij vroeg of dat niet meer hoefde. Ik moest er destijds een beetje om lachen want ik dacht dat ik hem er een genoegen mee deed. Hugo ging altijd graag met z'n ouwe vader op stap en heeft azich daar nooit voor gegeneerd en ook met die twee meiden ben ik op stap geweest. En nu heeft Peter het zelf weer voorgesteld; leuk toch.
Vanmorgen om tien uur hadden we afgesproken in de hal van Sportcity. Toen Roos en ik aan kwamen fietsen stond hij al te wachten. Een van de instructeurs, Benjamin, ontfermde zich over Peter; hij kende de mores hier en al gauw had hij zijn weg gevonden. Later werd hij ingeschreven en vanaf nu gaan we af en toe lekker met z'n tweeën of drieën aan de gang.
Helaas had ik mijn fototoestel niet bij me, maar een volgende keer maak ik een foto van vader en zoon in de fitness.