Eén boekje tegelijk

Deze halte van de Veluwsche Stoomtrein Maatschappij
was niet de enige die we onderweg tegenkwamen. We
hoorden ook een stoomfluit en "hoorden" de trein over
het toeristische spoor rijden.

Vandaag weer een etappe van het Maarten van Rossempad gelopen met Roos, hoe kan het anders. We vinden het beiden leuk om zo'n heel pad samen af te lopen en we schieten al aardig op; opnieuw de Veluwe vandaag.
We begonnen weer op de eindhalte van bus 510 aan het Apeldoorns kanaal en liepen richting Apeldoorn. Niet meer zo lang langs het kanaal en de autoweg aan de overkant; al snel kwamen we weer in de prachtige bossen van de Veluwe. Onderweg kwamen we wandelaars tegen die in het kader van de 100e Vierdaagse van Nijmegen vanuit de noordelijke provincie-hoofdsteden in een kleine tiental etappes naar Nijmegen liepen. Vrolijk gekleed in provinciekleuren kwamen ze ons tegemoet. Natuurlijk raakten we met hen aan de praat; eerst met de Friezen en even later met de Groningers. De Drentenaren hebben we gemist.
Onderweg kwamen mijn oude wandelboekjes ter sprake; daar heb ik een hele stapel van liggen en eigenlijk gebruik ik die niet meer; ze zijn sterk verouders, in zwart-wit en vaak slechte druk. Tegenwoordig lopen we op de GPS of boekjes die we eventueel in de bibliotheek lenen.

Een mooi beekj dat uit sprengen kwam

Eigenlijk wil ik die ouwe boekjes wegdoen maar er staan soms van die al dan niet leuke dingen in en om ze nou allemaal door te gaan lopen is ook zo'n klus. Roos kwam met een perfecte opmerking: "dan doe je ze toch één voor één", en dat heb ik me voorgenomen.
Aan het eind van de wandeling kwamen we nog een hele kudde andere wandelaars tegen; de Apeldoornse Vierdaagse liep een stuk over de zelfde route als die wij deden. Ik kreeg weer het visioen van het "resultaat-lopen" van vorig jaar met de Eiland vierdaagse. Wij lopen het liefst gewoon ons eigen tempo en met z'n tweetjes. Maar wel goed dat er gewandeld werd!!

Het beekje fungeerde als aandrijving voor een watermolen.

We hadden een vervelende terugreis die bijna drie uur duurde door een stroomstoring rond Amersfoort waardoor we via Zutphen en Arnhem moesten reizen. Daarbij kwamen we tot onze lachlust voor de vierde keer door Rheden, zij het in hoge snelheid met de Intercity van Zutphen naar Arnhem.
's-Avonds nog gestept/gebridged waarbij die arme Roos degradeerde; staat mij binnenkort ook te wachten. Kunnen we goed mee leven hoor.