Van Soesterberg naar Maarn

Huis De Wallenberg 1813. Foto gemaakt van het
infobordje

Het was eigenlijk helemaal geen wandelweer; weeronline gaf aan dat het een dag met buien zou worden. Eerst naar Halte het Biltsche tunneltje gewandeld en daar bus 52 genomen naar de halte Kontakt der Kontinenten. En daar ben ik verder gegaan met het Trekvogelpad. Na een stukje door het bos kom je in Soesterberg. Het was lang geleden dat ik hier wandelde; daarvan herinner ik me nog dat er in de verte een groep kinderen was met in mijn ogen vreemd gedrag; druk gesticulerend en voortdurend met hun handen en armen bewegend stonden ze bij elkaar. Het waren Amerikaanse kinderen van de daar woonachtige militairen die bij de vliegbasis Soesterberg hoorden. Moet je maar eens opletten als je een Amerikaan ziet praten; voortdurend die bewegende handen en armen om maar nadruk te geven aan wat gezegd wordt; ik krijg daar het lazarus van; kijk en luister niet graag naar Amerikaanse sprekerds.
Nu geen Amerikanen meer; de vliegbasis is opgeheven. Even verderop passeer je de snelweg en kom je in het bos en langs een detentiecentrum, heel ongezellig met prikkeldraad en bewaking met camera's. In de verte zag ik een collega-wandelaar; een markante witte kop haar. Bij een bocht verloor ik hem uit het oog.

Slechts de put resteert nog na 200 jaar verval

Intussen was het behoorlijk gaan regenen. Daar zag ik een oude put met een informatiebordje. Hier had rond 1810 een huis gestaan van een landgoed waar een fransman - het was de Frans-Bataafse tijd natuurlijk - landbouw bedreef met behulp van de "mest" van een frans-bataafs militair kamp. Het landgoed had "de Wallenberg" geheten.
Tot mijn verbazing kwam mijn collega-wandelaar terug gelopen; hij vroeg mij waar "het witte huis" was; hij dacht dat de Wallenberg het witte huis zou zijn, maar naar ik wist lag dat verderop. We hebben vervolgens tot Austerlitz samen opgelopen; onverwachte ontmoeting. In Austerlitz ging hij aan de koffie en namen we afscheid. Ik liep door naar Maarn en had binnen 5 minuten de stoptrein naar Utrecht CS. Toch weer 15 km afgelegd.

Tekst gefotografeerd van het informatiebord tussen de regendruppels door