Drie maanden wachten op antwoord

Die biografie van Busken Huet blijft toch een bron van inspiratie. Een lastige man die zijn hele omgeving op adequate wijze tegen zich in het harnas weet te jagen. Inmiddels is hij naar Indië geweest, heeft daar ook weer met iedereen problemen gemaakt, maar is er toch in geslaagd om uiteindelijk een eigen krant het licht te doen zien, heeft een neef als zetbaas aldaar geïnstalleerd en is gerepatrieerd om zijn zoon in Europa een opleiding te doen volgen. Niet in NL, maar in Parijs. Intussen houdt hij met correspondentie contact met Indië, met zijn negotie dus. En dan lees je dat een brief er 6 weken over doet om van Parijs naar Indië te komen en omgekeerd natuurlijk ook. Dus voordat je een antwoord kreeg gingen er drie maanden overheen.
Daar moest ik aan denken toen ik een mailtje stuurde naar mijn buurman Sjoerd. Ik wilde iets van hem weten dat hij voor mij op moest zoeken en ik stuurde hem een mailtje. Het antwoord kreeg ik binnen vijf minuten, maar Sjoerd zat wel in New Orleans?! We hadden gewoon correspondentie alsof hij in het portiek naast mij aanwezig was. Het is wel een wonderlijk verschil. Overigens duurde het in de zeventiende eeuw meer vaak dan een jaar om met Indië te corresponderen; de tijd van de zeilschepen en voordat het Suezkanaal was gerealiseerd.
Busken Huet leefde zo'n 150 jaar geleden; hoe zou het over 150 jaar gaan? Veel sneller kan het in ieder geval niet.