Als je wat ouder wordt realiseer je je dat je heel wat ontwikkelingen hebt mogen meemaken, bijvoorbeeld in het modebeeld; daarover gaat deze blog van vandaag. Sommige dingen zie je na enkele decennia terug komen zoals de minirok/minijurk maar niet alle - in mijn ogen - leuke modebeelden zoals die uit de twintiger jaren van de vorige eeuw met dat grappige pagehaar, die lange kettingen en die lage heuplijnen in de damesmode; is eigenlijk nooit meer terug te zien geweest.
De kapot geknipte knieën in de spijkerbroeken zijn absoluut nieuw; je ziet er velen mee lopen; beetje zot in mijn ogen. Versleten plekken al meegeleverd vanuit de fabriek, ook origineel. Het is toch knap om ele keer weer iets nieuws te bedenken. Het décolletée - had ik nooit verwacht weer mee te gaan maken - zie je toch ook weer hand over hand terugkeren; leuk!
En dan de haarmode; alle lengten; alle kleuren van de regenboog zie je in het straatbeeld. In mijn jonge jaren had je dat vreselijke opgeknipte haar; kaal met een kuiffie zoals mijn moeder dat noemde; wat had ik er een hekel aan als ik weer naar de kapper moest op woensdagmiddag. Een groot aantal jongetjes die razendsnel met de tondeuze werden ontdaan van in de ogen van hun moeder overtollig haar. Jan Wolkers heeft er zelfs een van zijn boeken naar genoemd: Kort Amerikaans. Maar dat is tot mijn verbazing terug aan het komen. Volledig kale achterkant en zijkant van het hoofd bij de jonge mannen en dan het haar bovenop redelijk kort. Dat had ik nooit verwacht; vond het vroeger al een afgrijselijke dracht.
De kapot geknipte knieën in de spijkerbroeken zijn absoluut nieuw; je ziet er velen mee lopen; beetje zot in mijn ogen. Versleten plekken al meegeleverd vanuit de fabriek, ook origineel. Het is toch knap om ele keer weer iets nieuws te bedenken. Het décolletée - had ik nooit verwacht weer mee te gaan maken - zie je toch ook weer hand over hand terugkeren; leuk!
En dan de haarmode; alle lengten; alle kleuren van de regenboog zie je in het straatbeeld. In mijn jonge jaren had je dat vreselijke opgeknipte haar; kaal met een kuiffie zoals mijn moeder dat noemde; wat had ik er een hekel aan als ik weer naar de kapper moest op woensdagmiddag. Een groot aantal jongetjes die razendsnel met de tondeuze werden ontdaan van in de ogen van hun moeder overtollig haar. Jan Wolkers heeft er zelfs een van zijn boeken naar genoemd: Kort Amerikaans. Maar dat is tot mijn verbazing terug aan het komen. Volledig kale achterkant en zijkant van het hoofd bij de jonge mannen en dan het haar bovenop redelijk kort. Dat had ik nooit verwacht; vond het vroeger al een afgrijselijke dracht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten