 |
| We kunnen het steeds beter vinden met elkaar. Sjoer met zijn vriendelijke koppie bij mij op schoot |
Kleinzoon Sjoerd was aanzienlijk minder eenkennig, maar toen Arja echt uit de kamer ging trok hij toch wel een lipje; ik moest er om lachen. Hier op de foto zit hij zo gezellig bij me op schoot; heerlijk hoor zo'n kleintje op schoot.
Ik had voor Evi bij de kinderboekhandel weer een leesadvies van de "dame achter de toonbank" gekocht; was een beetje erg raar boek, daar waren Arja en ik het snel over eens. Een oud boek daarentegen, dat ik Gijs had gegeven voor zijn eerste verjaardag - inmiddels duidelijk veel gebruikt maar niet uit elkaar gevallen - was nog steeds leuk; Arja kende de tekst geheel uit het hoofd ha ha. Heeft ze vast al honderd keer voorgelezen; Evi kende tenminste de tekst ook en pruttelde mee.
Met Arja gezellig bijgekletst, natuurlijk over de kinderen, hoe kan het anders. Wat een andere levensfase is dat toch. We hadden het over het opa-schap dat voor mij minder betekent dan voor veel van mijn leeftijdsgenoten, Arja zei ook dat er veel ouderen zijn die juist heel veel van het grootouderschap genieten onder het motto van "wel de lusten maar niet de lasten"; dat beleef ik toch anders. Ik heb ongelooflijk genoten van het vaderschap en daarvan de lusten optimaal meegemaakt en afgezien van de puberteit heb ik "lasten" nooit echt als zodanig ervaren. En ook nu merk ik dat het mij toch vooral om de kinderen gaat en hoe zij zelf het ouderschap beleven. En natuurlijk is het heerlijk om weer zo'n enthousiast kleintje op de schoot te hebben. Maar zo'n overgelukkige dochter met haar kindertjes, daar gaat het mij toch primair om hoor. Daarom ben ik nog geen slechte opa vind ik zelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten