Van Passewaaij naar Buren

De waag in Buren

De weersvoorspelling gaf een 10! en we hadden al gepland om vandaag weer een étappe van het Maarten van Rossumpad te gaan lopen. We wilden verder vanuit de plaats waar we de vorige keer waren gebleven, Heesselt; die vorige keer was het ook zulk prachtig weer. We zouden de buurtbus nemen in Tiel, echter door een "bijna-aanrijding" tussen Cuulemborg en Geldermalsen liepen we met de trein een zodanige vertraging op dat we niet meer konden hopen op een aansluiting met de buurtbus. Gelukkig wist ik dat je vanuit Tiel Passewaaij ook kon aansluiten op het Maarten van Rossumpad en dat hebben we gedaan. Daarmee werd het een wat korte wandeling naar Buren, maar wel een hele fraaie met name door het schitterende weer; rijp op de velden, lekker in de zon op een bankje gezeten en een boterhammetje geknaagd.

Standbeeld van het jonge gezin
van Willem de Zwijger en Anna van Buren

Buren kenden we allebei wel van eerdere bezoeken; erg vaak was ik hier niet maar ik wist nog dat het een fraai stadje was; het overtrof nog mijn verwachtingen. Vanuit de verte zag je al de toren boven de stadswal uitsteken. De binnenstad trad je binnen via een poort; een rustige stad, vrijwel zonder verkeer. Wat zou het mooi zijn als er helemaal geen auto's zouden worden toegelaten overpeinsde ik hardop. De waag met haar weegschalen nog intakt; een standbeeld van het jonge gezin van onze Vader des Vaderlands, Willem van Oranje met zijn jong gestorven eerste vrouw, Anna van Buren en hun twee kleine kinderen.
We liepen door het stadje heen, langs het voormalig weeshuis, nu Marechausse museum en lunchten op een bankje.
Met de bus terug naar Tiel en met de trein naar huis. Was een fijne wandeldag.
'sAvonds hebben we nog heel succesvol gebridged; op de derde plaats met 57%; we kunnen het nog! Roos speelde een paar spellen wonderbaarlijk goed af en met tegenspel vonden we elkaar ook goed; doet een mens goed.