Hohe Meissner bedwongen

Een ontbijt met zoveel heerlijks moet je toch genieten!
Foto van Roos

Na het bijzonder overvloedige maal van gisteravond hebben we toch weer stevig ontbeten; een broodje voor onderweg gesmeerd ondanks dat we het gevoel hadden dat we eigenlijk wel genoeg naar binnen hadden voor een hele dag. En wat voor een dag! Weeronline gaf als verwachting voor vandaag een 9; zo hoog dat zie je niet vaak, dus dat beloofde wat. En inderdaad, al bij het opstaan was er een helder blauwe hemel. We hadden een forse wandeling voor de boeg, dus op tijd in de benen. Er lag rijp op het gras en in het dal zag je nog de mist hangen. We begonnen met een lange klim en keken daarom op de mist in de dalen. Leuk uitzicht op het plaatsje Velmeden dat we gisteren met zoveel geluk als ons reisdoel hadden gevonden en met dat voortreffelijke Landhotel Hubertus.

Ochtendmist in de dalen en rijp op de velden en dat
bij een stralend blauwe hemel; wat een mooie dag!

Er kwam geen eind aan de klim, maar we hadden goede benen en we hadden er zin in. We hadden er helemaal niet op gerekend dat we in Velmeden terecht zouden komen en dat kwam erg goed uit omdat we zo de extra lus van de Grimmsteig konden lopen. Leek niet zo ver op de kaart, maar buiten de hoogte-waard gerekend, want het zou een erg geaccidenteerde route worden. Na iedere forse stijging weer een soms wel erg forse daling. Met name de Hohe Meisner; was een enorm lange klim om er bovenop te komen met de zendmasten en de Raststätte op de top, maar de afdaling leek nog wel veel langer en liep door ontzettend mooi gebied. Overigens kregen wij wel de indruk dat deze fraaie wandeling, waar de regio vast wel trots op is gezien de hele marketing rim-ram eromheen nauwelijks belopen wordt. We zijn al die dagen geen wandelaar tegengekomen en de grasdelen van de wandeling waren vaak helemaal niet betreden, althans geen spoor te bekennen. Zal 'szomers wel meer zijn, maar vooralsnog was er nauwelijks een teken dat daarop wees.

Uitzicht vanaf de Hohe Meissner

Het weer bleef de hele dag schitterend; volop zon en geen wind. Roos zag lenticularis wolken, wat wijst op stabiel weer.
Het zou een hele wandeling worden; om 9.30 vertrokken we en pas om 17.00 uur, in het donker kwamen we bij de Haltestelle van de Strassenbahn in Hessische Lichtenau, daar waar de tram naar Kassel begint. Ik had het helemaal gehad. Op naar het hotel; om 18.15 stond ik heerlijk onder de douche. We hebben nog wat liggen lezen op bed; eten hoefden we niet meer na al het voedsel uit Velmeden.