Daar is hij weer

Roos had dit merkwaardige boek in de gaten gekregen via een boekrecensie; het boek is merkwaardig in die zin dat het Leitmotiv de terugkomst van Adolf Hitler betreft in deze tijd. Ergens in 2011 wordt hij tot zijn eigen verbazing wakker op een grasveldje. Volgens mij beschrijft de auteur Timur Vermes (niet te verwarren met Timur Lenk) het plekje in Berlijn waar in 1945 de "Führerbunker" stond en waar Hitlers lijk in een kuil, met benzine overgoten, werd verbrand; dat plekje heb ik vorig jaar met kerst bij ons bezoek aan Berlijn gezien en er verzonken in gedachten naar gekeken.
De indirecte wijze waarop auteur maatschappij kritiek levert via de nationaal socialistische kletspraat van "Onkel Wolf" is vaak hilarisch. Maar soms bekruipt me ook een naar gevoel van voyeurisme; hoe heeft deze gek geprobeerd om de maatschappij naar zijn hand te zetten. Maar ook hoe de huidige mediacultuur een dergelijke dictator een podium zou kunnen verschaffen waarop hij zijn kwaadaardig populistische, maar wel aansprekende gedachten zou kunnen ventileren.
Een paar keer heb ik zitten hikken van het lachen maar toch heb ik al met al een naar gevoel over gehouden van dit boek. Roos moet het snel terug brengen want er is een hele wachtlijst van lieden die het hebben gereserveerd bij de bieb. Het is wel boeiend; ik heb het binnen 24 uur uitgelezen.