Alma Mahler en de kunst

Alma Mahler, foto van de Wiki gecopieerd

Die naam van Alma Mahler duikt zo vaak op wanneer je leest over muziek, over schilderkunst en algemeen wanneer je leest over "het Wenen" van het begin 20e eeuw. Een bruisende stad, hoofdstad van een wereldrijk op z'n retour, en na de eerste wereldoorlog een schitterende stad met een glorieus verleden. Ook nu denk ik met weemoed aan die paar keren dat ik in deze sfeervolle stad mocht verkeren.
Alma was een centrale figuur binnen die tijd en binnen die stad. Ze was de echtgenote van Gustav Mahler (1860-1911), de grote componist; ze was twintig jaar jonger dan Gustav en van een aantrekkelijke schoonheid die zij succesvol combineerde met het belijden van de liefde. Zeker na het overlijden van Mahler heeft ze nog een turbulent liefdesleven gekend. Ze had een stevige relatie met Oskar Kokoshka wiens tentoonstelling in Rotterdam wij bezochten; deze relatie werd door haar verbroken. Daarna huwde ze nog met de beroemde Bauhaus architect Walter Gropius en tot slot met de mij onbekende schrijver Werfel. Ze noemde zich uiteindelijk Alma Mahler-Werfel en dat terwijl ze als Schindler werd geboren. Ik ervaar haar levensloop als zeer geëmancipeerd en acht het bijzonder dat dit kon in dat bohémien cultuurtje van de Weense kunst. Moet je in NL bedenken in die truttige tijd; ze zou worden uitgekotst; denk maar eens aan het boek van Couperus: "van de koele meren des doods".
Tijdens de TT van Kokoshka mocht ik ook ervaren waar haar aantrekkelijkheid voor een belangrijk deel in verborgen zat. Ze beschikte over een boezem die menig man tijdens een toevallige ontmoeting zou doen omkijken en daarnaast over een leuk gezicht. En dat, gecombineerd met esprit vormt een explosief mengsel voor een turbulent leven. Ik had haar wel eens willen ontmoeten har har. Had overigens gekund, want ze stierf in 1964, zij het op 75-jarige leeftijd.