Vossen bij de Oostvaardersplassen

Vos

Gisteren bij het riet ruimen met de natuurwerkgroep Kwadijkervlot vertelde Adriaan dat hij vandaag naar de Oostvaardersplassen zou gaan om vogels te kijken. En natuurlijk vond hij het goed dat ik mee zou gaan. Dus vanmorgen weer vroeg op; wekker op zeven uur; die arme Roos moest van de weeromstuit ook vroeg opstaan en ze kreeg niet eens een kopje thee van me. Ze was verbaasd dat ik de rustige manier waarop ik mijn vertrek deed plaatsvinden eigenlijk maar "haasten" vond. Aan echt haasten heb ik een pesthekel, dus dat laat ik gewoon niet gebeuren.
Om 8.00 uur de eerste trein vanuit station Bilthoven en om 9.00 uur kwam ik aan bij station Almere Parkwijk. Vandaar nog 50 minuten lopen naar de Lepelaarsplas; geen straf want het was heerlijk weer en de route loopt langs een breed water met, hoe kan het anders, watervogels.
In de Lepelaatshut zat niet alleen Adriaan maar nog een stel vogelaars die elkaar wezen op de verschillende vogels, waaronder een ijsvogeltje. Had ik nog nooit zo rustig gezien; meestal is het een blauwe flits, als je geluk hebt gaat die vergezeld van een akelig gekrijs. Niet te geloven wat een prachtig tropisch aandoend vogeltje dit is. Nu moet ik hem nog eens een keer vissend zien.
Aan de andere kant zag ik een brilduiker en maakte het gezelschap daarop attent; ik voelde me helemaal trots dat ik hem direct en correct herkende. Er zwommen nog wat nonnetjes; mannetjes in hun prachtig getekende overwegend witte verentooi, tafeleenden, smienten. Moeilijk om ze uit elkaar te houden, te herkennen en te benoemen, maar ik ga langzaam vooruit en Adriaan is evenals Ab nooit te beroerd om me hierbij te helpen.
Weer verder met de auto naar het Bert Bos pad. We zagen een vos op het pad, een matkop en iets bijzonders aldus Adriaan: een witkopstaartmees. Altijd fraai om staartmezen te bekijken.
Tot slot op de heuvel waar een behoorlijk aantal vogelaars aan het observeren was. Dat onderlinge sfeertje vind ik leuk om te zien. Eigen jargon, kenners van het gebied, elkaar in de waarde latend omtrent bijzonderheden; echt professioneel. Adriaan zag met behulp van het telescoop zelfs de zeearend van het nest komen. We zagen vele eendensoorten, zaagbek en steltlopers. Het aardigste vond ik wel het grote aantal vossen. Op zeker moment zagen we er drie tegelijk in één beeld van het telescoop. Maar ook met de kijker kon ik ze goed zien. Met zo'n telescoop kun je het beeld zo prachtig dichtbij halen; je kon de grassprieten tellen.
Met Adriaan terug naar Amsterdam; in de trein had ik de grootste moeite om niet in slaap te vallen. Lekker daggie weer; wat boffen we met het weer!
De foto van de vos is gecopieerd van http://www.natuurinformatie.nl/ndb.mcp/natuurdatabase.nl/i000273.html