Martijn Sanders houdt een inleiding |
Het was al gezellig vol en brutaalweg gingen we vooraan zitten; die plaatsen blijven vaak onbezet en je hebt daar het beste gezicht op zanger en pianist. We werden al gewaarschuwd dat Martijn Sanders wel een erg fors geluid produceerde en dat het wellicht verstandiger was om wat achterin plaats te nemen. Daar hebben we ons niets van aangetrokken en hebben het hele concert op de eerste rij uitgezeten. Een leuk programma van liederen die mij op eentje na onbekend waren; Roos kende er wel meer. Het waren liederen uit romantiek, zo rond de eeuwwissling, eind 19e eeuw die destijds populair waren.
Martijn Sanders gaf een goede inleiding over het repertoire dat hij zou gaan zingen; aan zijn spreken kon je al horen dat hij een geweldige resonance in zijn stem had. Het zaaltje was feitelijk te klein voor zo'n grote stem; Martijn had bij zijn inleiding al gezegd dat hij gewend was aan grote zalen en orkesten; hij is primair opera-zanger en, zoals hij ons na afloop onthulde, deed hij liederen met zijn pianist vooral als hobby. Zijn stem was zo enorm dat ik mij afvroeg of je als zanger ook jezelf doof kunt zingen. Tijdens de pauze werd naast thee en koffie een overheerlijke walnotentaart geserveerd; ik heb een tweede stuk gesnaaid zo lekker vond ik de taart. De walnoten kwamen uit de tuin van de Zeven Linden, zo vertelde de gastvrouw.
Na de pauze ging een aantal mensen die vooraan zaten wat meer naar achteren; Martijn vond dat wel vermakelijk. Wij niet, wij hebben stoer tot het eind van het concert vooraan gezeten. Na afloop hebben we nog genoeglijk wat staan praten met de zanger. Die concerten van "de Vrienden" zijn wel heel intiem en genoeglijk. Het lidmaatschap van de vereniging kan ik dan ook iedereen die van het lied houdt aanraden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten