Kennis is .... een juweel

 vanmorgen bij Roos hebben we rustig aan gedaan na het ontbijt. Gisteren hadden we inkopen gedaan bij de "Vennerij" en daarbij 15 km gewandeld. Ik heb nog wat piano gespeeld om te proberen die tocata en fuga van Bach beter in de vingers te krijgen, maar het lukte me echt niet, althans ik vind het een blamage om zo te gaan zitten knoeien straks daar in Groningen op een antiek Schnitger orgel. Wellicht kan ik wat proberen, maar ik heb liever dat we in rust kunnen luisteren naar de organist zelf als die voor ons wil spelen. Daarna liepen we samen naar het station en ging ik terug naar de Bilt, beladen met vlees voor de erwtensoep voor volgende week en natuurlijk kakelverse eieren.
In de stoptrein zat ik aanvankelijk in zo'n vierzittertje in m'n eentje. In Nunspeet stapte een echtpaar met twee kinderen in, ik bood aan om ergens anders te gaan zitten zodat ze bij elkaar konden zitten maar dat aanbod sloegen ze af, maar ik kwam wel genoeglijk met de meneer van het gezin in gesprek over het boerenbedrijf, was leuk. In Amersfoort gingen ze er weer uit, de trein was inmiddels goed vol dus toen een mevrouw met twee kinderen binnen kwam vroegen die of ze bij mij in het vierzittertje mochten komen, "natuurlijk", en ik nam de rugzak en zette die op de grond. De kleinste ging bij z'n moeder bij het raampje zitten en ik bood het oudere jongetje van een jaar of 11 aan of hij soms ook bij het raam wilde zitten, nou dat hoefde niet, maar even later toch wel. Het kwam over lezen en over letters. Hij had zo'n hekel aan lezen dat ik het niet kon laten om het genoegen van lezen en het belang voor je verdere leven te onderstrepen met grote instemming van zijn moeder. Het belang van kennis, waarop ik niet kon laten om te zeggen dat kennis zoiets heerlijks is. De moeder zei: "kennis is macht!". Dat is wel het gezegde realiseerde ik mij, maar dat is geen uitdrukking die bij mijn karakter past. Ik had liever willen zeggen dat kennis een juweel is, ik ken inderdaad het grote genoegen van het rondzwemmen in gedachten waarbij kenniselementen en praktische ervaringen elkaar afwisselen. Dus ik zou zeggen: "kennis is een juweel". Daarom heb ik ook als kind al steeds zo'n genoegen gehad in het lezen, maar dat lijkt jongeren en zeker de jongens niet meer zo aan te spreken.