21 januari 2023

Gebakken aardappelkruim

 

Gebakken kruim

De aardappel als onderdeel van de maaltijd schijnt behoorlijk terrein te hebben verloren aan "pasta's" en pizza's en vooral ook aan gemaksvoedsel dat men via sneldiensten laat aanrukken. Ik mag daarentegen graag een vorkje in deze oer-Hollandse gekookte knol prikken en kies daarvoor ook zorgvuldig het ras uit. Voor de smaak heb ik het liefst de "eigenheimer", een stuk-kokende soort die je zorgvuldig moet toebereiden om te voorkomen dat je een pan met waterige puree overhoudt: "niet onder water zetten",  zo heeft John van der Kroon, mijn vaste markt kraam voor de aardappels. Maar als je de eigenheimer "lege artis" kookt dan is hij verrukkelijk. Een wat steviger aardappel, de "Frieslander" gebruik ik vooral voor de frietjes.
Afgelopen week had ik een stevige pan eigenheimers gekookt en daarvan gegeten in een mengsel van gebakken worst, uit met trassi en sambal, sperziebonen, witte bonen en de genoemde aardappels; smulluh! eigenlijk had ik het restje gereserveerd om een soort aardappelkoekjes te bakken met ei, meel, peterselie en aardappelkruim als basis, maar dat kwam er telkens niet van. Zo kwam ik vanmorgen op het idee om het restant op te bakken en als ontbijt te gebruiken: "wordt vast zoals opa Jan dat graag had", bedacht ik mij want naast een paar redelijk stevige stukken was het toch vooral ook aardappelkruim dat in de pan lag en na het bakken in ruim boter kon ik me heel goed voorstellen wat "opa Jan" er zo lekker aan vond; heerlijk knapperig, ik had er expres geen eitje overheen gebakken dus de knapperigheid was intact gebleven. Ik keek nog even in mijn oude bloggies of ik dat verhaal over het aardappelkruim erg vaak had verteld en kwam daarbij ook weer het portret van hem tegen, gemaakt in zijn jonge jaren en zag daarbij kenmerken in het gezicht die ik terug zie in mijn uitgebreide kinderschare. De platliggende kleine oren heb ik zelf en zie ik ook bij enkele van m'n kinderen, maar die smalle neus die ook mijn moeder had zie ik niet bij mezelf maar wel bij Hugo en Lisette terug. Grappig hoor.

Geen opmerkingen: