Ars longa

Veelal wordt gezegd: Carpe Diem, Vita brevis, maar eigenlijk is het: Vita brevis, Ars longa, oftewel "het leven is kort, maar de kunst duurt". Daar moest ik vanavond aan denken nadat ik een schitterende uitvoering van het beroemde ballet van Tchaikovski, "het Zwanenmeer", uitgevoerd door het Kirov ballet uit Moskou had bekeken. Op zeker moment was ik wat uitgekeken op deze kunstvorm die uiteindelijk telkens moet voortborduren op de beperkte beweegmogelijkheden van het menselijk lichaam, maar ik kom daar van terug. De combinatie van beweging en muziek tegen een monumentaal decor blijft een delicaat kunstwerk waarbij het verhaal er feitelijk weinig toe doet. Het zelfde geldt natuurlijk voor opera dat naast beweging, muziek en aankleding vooral de menselijke stem en daarmee tekst integreert in een enigszins vergelijkbare kunstvorm. Maar beide zijn schitterend en kennen meestal een lullig verhaaltje als Leitmotiv, althans de klassieke balletten en opera's. 
Waar ik tijdens het genieten erg veel aan moest denken betrof deze ultieme kwaliteit van uitvoering maar ook de schepping van deze kunstvorm vooral vanuit het heden zo omstreden Rusland. Wanneer ik aan Rusland denk dan denk ik liever aan de prachtige kunst die dit land heeft voortgebracht en niet alleen ballet, maar ook de schilderkunst die zij koestert in haar musea en de architectuur. Waar is het misgegaan dat er nu zo'n spanning heerst in Europa en de rest van de wereld waarbij dat zelfde Rusland de kwade pier speelt. En dat terwijl het monster van de klimaatverandering zo onstuitbaar toeslaat als een wrede duivel.