 |
| Voormalig station Hulshorst |
Aan de lijn van Utrecht naar Zwolle met al haar tussenstations lagen er vroeger nog twee, Soestduinen en Hulshorst, de laatste vooral bekend van een "gedicht" dat Gerrit Agterberg ooit produceerde over dit piepkleine plaatsje op de Veluwe met haar kabouterstationnetje. Maar in de jaren dat ik nog maar net in Bilthoven woonde was dit voor mij een makkelijke toegang tot de Veluwe hoewel ik mij niet herinner hier vaak te zijn uitgestapt, dat was waarschijnlijk pas het geval toen ik bij SSDZ ging werken en zowel de auto weg had gedaan als over een NS jaarkaart ging beschikken. Dat was rond de geboorte van Arja het geval, dus 1986 terwijl in 1987 de dienst op Hulshorst werd gestaakt vanwege de opening van Amersfoort Schothorst, of was het Amersfoort Bloedworst?
Maar afgelopen dinsdag bij mijn wandeling van bushalte Landgoed Hulshorst naar Nunspeet kwam ik voor het eerst sinds vele jaren langs dit piepkleine stationnetje, voormalig station Hulshorst met een interessante geschiedenis, als te lezen op de website.
Een familie anekdote wilde dat mijn Amsterdamse grootmoeder Mien hier een keer een week lang heeft gebivakkeerd met een drietal vriendinnen of met haar twee zussen en een zekere Lien en dat ze slechts een week hebben zitten lachen en klaverjassen en waarschijnlijk advocaatjes hebben gelepeld. Ze vonden die omgeving helemaal niks, "drie keer niks", zou men in neo-NLs zeggen.
Gerrit Achterberg heeft er een gedicht over geschreven dat tegenwoordig naast het station is opgesteld. Ik kon er geen chocola van maken, rijmde ook niet.
Natuurlijk passeer ik dit stationnetje regelmatig wanneer ik op weg ben van - of naar Zwolle en moet dan toch even kijken al was het maar om de Leuvenumse beek te aanschouwen die hier in de buurt onder het spoor haar weg richting voormalige Zuiderzee vervolgt. Er stond tot voor kort een oude locomotief, maar die heeft plaats moeten maken voor een modern gebouw. Ach ja, alles verandert.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten