Niks bijzonders

 

Dubbelloof 

Ik krijg zo vaak de vraag: "hoe is het?", een makkelijk gestelde vraag, maar wat moet je daar nou op antwoorden. De neiging om iets te antwoorden als: "wat wil je weten?", dringt zich tegenwoordig bij me op. Want wat is er nou te melden over een leven als oudere, zeker wanneer de vraag gesteld wordt door iemand van de volgende generatie; je hebt gewoon geen gezamenlijke interesses; gamen, Max Verstappen, lezen, of lange afstandswandelen; je deelt zelden of nooit iets over en weer. Neem nou een dag als vandaag; lekker laat opgestaan, genoeglijk zitten babbelen, zoals altijd weer even over de donorkinderen, voorbereiden op de wandeling die ik wil maken en dan vort met de geit naar station Wijhe: "tot straks", namen we afscheid want Roos zou 's-avonds weer bij mij zijn; morgen gaan we naar nicht Vera in Purmerend.
Inmiddels had ik Komoot gevraagd om een nieuwe track van Baarn naar Den Dolder te construeren. Om 12.00 was ik in Baarn en ging stevig aan de wandel. Werd toch weer ruim 11 km; ik was behoorlijk moe na al die dagen van stevig wandelen. Deze keer dus geen stuk van het saaie Pelgrimspad, maar een groot aantal voor mij nieuwe stukken bos op de Utrechtse heuvelrug; tja, niks bijzonders dus.
In Pijnenburg liep ik langs een slootje met kraakhelder water en langs de kant een plant die ik voor een varen hield. Ik stuurde Ab een foto met de vraag hoe deze plant heette. Het was dubbelloof, een varen die ik al eerder met Ab had gezien bij de Hierdense beek; de naam was me bekend maar het plantje had ik niet als zodanig herkend.
Eenmaal thuis gekomen een routine riedel, van thee zetten, de was aanzetten en even lekker douchen en schone kleren aan. Eten gemaakt en rond zes uur kwam Roos en hebben we lekker gegeten; ossentong vooraf, groentesoep, een fantasie van gesmoorde venkel en linzen en tot slot verse vla.