Eindelijk weer eens frietjes

 Vanmorgen eerst in huis op de eerste verdieping gestofzuigd en in de tuin de laatste (?) snijbiet geoogst; was toch weer een hele pan vol; het is niet te geloven hoe veel zo'n paar bosjes aan voedsel op kunnen leveren. Misschien komt er nog wel een laatste restje. Na de koffie hopsakee naar de Bilt. Het geouwehoer van de studenten in de trein was weer niet om te harden; het gaat helemaal nergens over, het "zeg maar" en andere vulwoordjes zijn niet van de lucht, maar wel bij de vleet en dat op hoge toon met van die doordringende tenor-stemmen. Ik ben twee keer van plaats gewisseld voordat ik in de andere wagon van de stoptrein een rustig plekje vond waar ik verder kon luisteren naar de 7e symfonie van Mahler. Aangekomen in de Bilt bij AH een zak boerenkool, een liter melk en ...... een pot èchte mayonaise gekocht. Al maanden, misschien zelfs al jaren wil ik weer eens zelf frietjes bakken en natuurlijk savoureren. En dat is er inderdaad van gekomen.
Ik was nog niet thuis of ik ben de keuken in gegaan om te koken; bruine bonen in de week gezet, lamskarbonaatjes en worst uit de vriezer gehaald, twee maal brood aangezet, waarvan 1 brood om kruidenbrood te maken met als smaakbasis een paar scheppen van het chai mengsel. En natuurlijk de frietjes gesneden van twee van die mooie Bildtstar aardappelen. Goed gewassen en in een steelpannetje met een paar schepjes zout om het water te onttrekken, paar keer roeren en grondig afspoelen en drogen in een thee doek. En toen op relatief laag vuur voorgebakken en tot slot bij de hoogste stand afbakken. Flink wat mayo erbij en ik heb toch gesmuld! De karbonaatjes heb ik gebakken zoals Lien dat vroeger deed; eerst marineren in zout, olijfolie en veel geperste knoflook. Dan zachtjes bakken en tot slot bij hoger vuur afbakken. Het was een koningsmaal!