Sombere honingzwam. Foto Hans van Zummeren |
Het zat me niet lekker dat het hazenvlees dat ik inmiddels van de knoken had afgepeuterd maar zo in de koelkast lag; ik vond dat het moest worden verwerkt tot ragout die ik dan in de koelkast tot woensdag kon bewaren. Roos had 's-middags een vergadering bij haar thuis en ging er al vroeg vandoor. Ik maakte een roux met de boter die nog in de braadpan zat na het bakken van de pluma, dus alvast met een lekkere vleessmaak. Daarna met melk en het waterige deel van de daarvoor goed afgekoelde braadjus de basis voor de ragout gemaakt. Apart had ik al de honingzwammetjes opgebakken met gesnipperde uien en dat voegde ik toe aan de basis. Ondertussen had ik het hazenvlees zeer fijn gesneden en deed ook dat erdoorheen. Er hoefde eigenlijk verder niets meer aan de ragout te worden toegevoegd. Uit gewoonte natuurlijk wel wat Worchestersauce en fijngehakte peterselie. Had nog wat citroensap doorheen gekund, maar daar houdt Roos niet van, dus klaar was Eef. Af laten koelen en in de koelkast gezet; rustig wachten tot woensdag, want voor die tijd zou ik niet meer thuis zijn; er stond nog een heel programma voor de boeg, te beginnen met bridgen hedenavond.
Het bridgen ging niet echt goed. Ook hier liet mijn geheugen me in de steek. Eén van de fundamentele onderdelen van ons biedsysteem, de Truscott conventie herkende ik niet, zelfs niet na enig gepeins. Ik maak me toch wat druk om mijn in toenemende mate falend geheugen, maar ja, ik zal het ermee moeten doen; weinig keus nietwaar?!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten