En nu vanuit Harskamp

 

De koeien van Helios Hyperions zoon

Toen ik Roos had verteld wat ik vrijdag voor schitterende herfstwandeling had gemaakt over het Plancken Wambuis op de Veluwe wilde ze die wandeling ook maken en wel zo gauw mogelijk. Aangezien ze maandag een afspraak had in Wijhe kon het niet aansluitend aan het weekend. Aanvankelijk had ik voor dinsdag, morgen dus, een afspraak om met nicht Margreet te gaan wandelen, maar er is Covid in haar omgeving en ze moet die dag naar de GGD voor een test. Dat komt goed uit en dus gaan we dinsdag naar het Plancken Wambuis. Maar vanuit Lunteren is het dan wel schitterend, maar ook wel een hele afstand, dus ging ik vandaag maar eens op onderzoek uit of het vanuit Otterlo misschien niet even mooi, maar wel veel minder ver zou zijn. En dat laatste is uiteraard het geval, maar het eerste niet. Vanuit Lunteren is vooral ook het eerste stuk bijzonder mooi, terwijl vanuit Otterlo het niet echt bijzonder is.
Ik ging er vanmorgen al om 9 uur vandoor om met de bus naar Harskamp te gaan en dan beginnen met het stuk naar Otterlo. Een grappig stuk wandelweg over een lange zandweg. Ik zag een groep koeien staan in de laag staande zon en dat deed mij sterk denken aan de koeien van Helios die de vrienden van Odysseus niet konden versmaden waarmee ze hun ondergang tegemoet gingen en de steile dood zouden vinden in het brijnzoute water. (Ik ben weer eens bezig in de Odysseia).
Maar ook een breed voertuig waarvan ik bij de nadering niet kon uitmaken wat het precies was; een tractor met een huifkar erachter bleek het te zijn, met daarin een groep "kwetsbaren" in rolstoelen die wat zaten te knikkebollen terwijl de verzorgenden de stemming verhoogden door een vrolijk lied aan te heffen. Ik sjokte verder en vond tot mijn stomme verbazing een bankje. Daar heb ik dan ook mijn eerste bammetje opgenuttigd. Lekker in het zonnetje. Na een uur ongeveer bereikte ik Otterlo via een leuk paadje en al snel liet ik het plaatsje achter me en liep door het Plancken Wambuis gebied. Misschien omdat het de tweede keer was en ik te hoge verwachting had, maar ik vond het minder mooi dan de aanloop vanuit Lunteren en het grote veld bij de uitzichttoren. Uiteindelijk kwam ik natuurlijk op het stuk dat ik vrijdag al heb gelopen en bereikte ik het station van Wolfheze. 
Dat ik nog boodschappen heb gedaan bij AH, boerenkool heb afgemaakt, brood en spektaart heb gemaakt mag toch wel worden vastgelegd in deze blog, want ik was uiteindelijk nagenoeg uitgevloerd. Maar morgen weer 19,5 km samen met mijn Roosje.