 |
| Het schamel restant van de Werkschuit |
Onlangs bracht ik mijn oud papier naar "de kerk"; op weg daar naar toe zag ik dat het gebouw van de Werkschuit, voormalig cultuurcentrum van de Bilt nu toch wel was terug gebracht tot een puinhoop. Moest er toch even een foto van nemen. Vorige week lag er nog een hoop ijzerwaar naast; dat was inmiddels afgevoerd.
Er wordt heden veel gesloopt in ons dorp; allemaal gebouwen en instellingen die nog helemaal niet zo lang geleden zijn opgericht zoals het zwembad en zeker het winkelcentrum "de Kwinkelier"; die laatste heb ik zelfs zien verrijzen op een voordien leeg, zij het wat zanderig terreintje, in gebruik als speelterreintje voor de jeugd. Het doet me best wat dat je alles zo ziet komen en vooral gaan; het besef van de tijdelijkheid der dingen dringt zich aan me op. Daarentegen zo'n oud centrum als in Amsterdam binnen de grachtencirkel zou voor een zeventiende eeuwer nog goed herkenbaar zijn; wat bepaalt nou die eeuwigheid resp. die tijdelijkheid der dingen? Is het toch de bouwkwaliteit of misschien wel de schoonheid, de harmonie die "vroeger" een zekere meerwaarde heeft verleend?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten