De jeugd of de "kwetsbaren", that's the question

 En inderdaad, zoals we gisteren hadden besloten hebben we het heel rustig aan gedaan. Uitgebreid ontbeten met eitjes en sinaasappelsap; beschuitje met heidehoning koffie en uiteindelijk in de middag door het bos naar het station gewandeld door het Houdringhe bos. Het wordt ontzettend vroeg donker in deze tijd van het jaar; we waren Amersfoort nog maar net voorbij of het duister viel definitief in. Het was behoorlijk druk inde trein; morgen worden er weer nieuwe maatregelen van kracht die bedoeld zijn om het Corona virus wat in bedwang te houden teneinde de ziekenhuizen te behoeden voor overloop. Ik heb te doen met de ministersploeg die hier, demissionair of niet maar wel over moet bazuinen wat de deskundigen hen voorhouden. En dat valt niet mee; ze doen het nooit goed, of het deugt niet. De mensen zijn het spuugzat en trekken zich weinig meer aan van de voorschriften, het aantal ziekenhuisopnames stijgt de pan uit. De jeugd heeft het zwaar, terwijl we het zo wordt gezegd allemaal doen voor de ouderen en de "kwetsbaren" onder ons. Het wringt allemaal en daarom heb ik te doen met degenen die de uiteindelijke beslissingen over het voetlicht moeten brengen.
Net als in klassieke tijden is het de boodschapper van het slechte nieuws die het - onterecht - moet ontgelden.
Nou ja, we waren lekker op tijd in Wijhe; ik moest lopen; Roos had haaar fiets op het station staan en zij zou voor thee zorgen als ik aankwam. Het was weer zo lekker stil daar en echt donker. Ik probeerde nog of ik de melkweg kon zien, maar zo donker en helder was het nou ook weer niet. Ook bij Roos in huis is het dan zo stil dat het me gewoon opvalt. We hebben zelfs nog even gebridged.