 |
| Aan het werk |
Het was wel weer even wennen om die hele vroege trein te gaan halen; als vanouds was ik ruim op tijd voor de wekker al wakker; vandaag weer naar de Eilandspolder om te werken met de werkgroep "Eilandspolder", riet ruimen teneinde het Veenmos-rietland ecotype in stand te houden. Op de verlandingen in dit veengebied wordt het riet jaarlijks één keer of zelfs twee keer afgemaaid en afgevoerd teneinde de ondergrond te verschralen. Hierdoor ontstaat een ouderwets, veel voorkomend landschapstype dat zonder onderhoud dreigt te verdwijnen. In het voorjaar zie je daar het resultaat van; bloemenpracht met orchissen, zonnedauw en andere elders vrij zeldzame planten.
Eerlijk gezegd doe ik het vooral voor de gezelligheid en lekker in die natuur bezig zijn. Vaak moet ik aan mijn oude vader denken als ik hier lekker aan het ploeteren ben; wat zou hij graag door dit schitterende landschap hebben meegevaren. Ik geniet daar altijd volop van en daarna de best wel stevige klus van het afvoeren van het riet.
Maar het allereerst "de taart"; zelfs sinds het verscheiden van onze lieve taartschenkster wordt door de leden van de werkgroep zelf, om en om voor taart zorg gedragen om deze traditie in stand te houden.En zo begon de dag niet alleen met de ontmoeting van mij met Ab op het busstation Edam maar ook met de rest van de werkgroep en de taart;op Corona afstand zaten we buiten lekker aan de koffie met slagroomgebak van de bakker uit de Rijp. En daarna in de boot naar het "eerste veldje". Lekker stevig ertegenaan. Het was dit keer gelukkig droog; vorige keer was er 5 cm water gevallen; ik had er toen dan ook van af gezien om deel te nemen, en terecht zo vonden de anderen. Zoń reis ondernemen om helemaal nat en koud te worden verregend is onzin.
Na afloop bracht Wim-Jan me naar station Zaandam en was ik met de Intercity zo weer thuis. Fijne en vooral droge dag geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten