11 november 2021

Een licht gevoel van nostalgie

 

Voor het geweld

Er gaat de laatste maanden nogal wat tegen de vlakte in de gemeente de Bilt. Het zwembad is inmiddels een gapend gat; winkelcentrum de Kwinkelier is al lange tijd in transitie, d.w.z. het oude is deels afgebroken en vervangen door nieuwbouw, maar de loop komt er nog niet erg in en het is er niet meer gezellig. En al enige tijd hangt de afbraak van "de Werkschuit" in de lucht. Zag ik vorige week al de destructie machine in de voortuin staan, daar zag ik vanmorgen dat de afbraak in gang was gezet. Ging zo vlug dat ik direct een foto maakte; ik vreesde dat de afbraak compleet zou zijn voordat ik terug zou zijn van boodschappen doen. En inderdaad, een kwartiertje later was de afbraak alweer een half gebouw verder.
Al niet meer herkenbaar, hedenmorgen

Zelf heb ik nooit iets gedaan met de werkschuit, maar toenmalige echtgenote en enkele van de kinderen hebben er aan ballet gedaan. "Alles kommt zum Ende", zo is het nu eenmaal. 
Dat gevoel van destructie overvalt me ook sterk nu alle klimaat ellende zo duidelijk op de politieke agenda staat; men gaat er vanuit dat er nog steeds ingegrepen zou kunnen worden opdat het milieu effect "wel mee zal vallen". Ik deel dat gevoel allerminst en dat stemt me net zo treurig als wanneer ik zo'n gebouw geamoveerd zie worden. Tis nie aors, helaas.

Geen opmerkingen: