Parkeerterrein SoesterDuinen |
Het was koud en vochtig vandaag. Ik kwam pas laat op gang hedenmorgen en vond dat ik toch wel mijn dagelijkse portie lichaamsbeweging moest gaan consumeren. Dan is natuurlijk de vraag waar je zult beginnen. Hier in mijn woonomgeving kun je eigenlijk alle kanten op; het OV is voortreffelijk en zelfs direct vanuit mijn bushalte even verderop op het Dr Letteplein kun je bus 58 nemen naar station Driebergen Zeist of richting Hollandse Radingh en natuurlijk bus 77 naar Utrecht CS of station Bilthoven. Keuze alom. Dat werd vandaag uitstappen bij voormalig ziekenhuis Berg en Bosch en vervolgens via het Marskramerpad richting Amersfoort; ik had zelfs heel even het euvele plan om naar Amersfoort te lopen, maar dat zou 'm niet worden. Het liep niet lekker; had het koud en, ondanks dat ik er zelf niet zo veel hinder van ondervind zit dat gelazer met Corona me helemaal niet lekker; er zit inmiddels een forse hoeveelheid agressie onder de mensen; in de VS gaat het helemaal mis met de democratie, in ons eigen land richten groepen zich met agressief geweld tegen de handhavers van de orde; ook hier is de democratie niet meer een vanzelfsprekende zaak. Vriend Dick kwam zelfs met een artikel over een alternatief voor de parlementaire democratie, zogenaamd gevormd zoals in het klassieke Griekenland, alsof dat vergelijkbaar is met de problematiek van een modern kapitalistische maatschappij. Dat speelde allemaal door mijn hoofd. Gelukkig was het in het begin van de wandeling erg rustig; onderweg kwam ik "nog een eenzame wandelaar" tegen en we hadden even een kort gesprekje. hij vertelde me dat het bij de Soester Duinen erg druk was met wandelaars en vooral hondelaars. Dat zou ik inderdaad ook gaan merken, maar voorlopig was het nog erg rustig. Bij mij achter in het bos is het inmiddels zo krankzinnig druk dat je zelfs als vent niet meer ergens rustig kun gaan staan plassen; ieder moment komen er wandelaars langs; het lijkt wel het Vondelpark op een zomerdag. De zandpaden zijn door al die voetstappen helemaal ingeklonken zodat het water niet meer door de zandlaag heen dringt en de paden veranderen in waterplassen. Overigens hoop ik wel dat veel mensen plezier gaan krijgen in het wandelen; het is zo goed voor de gezondheid.
Bij de Soester Duinen is een parkeerplaats en die was zo vol als op een mooie zomerdag; zelfs het patatloketje was geopend; ik rook het al van verre. Uiteindelijk besloot ik om de wandeling maar te beëindigen bij station Soestduinen. Ik zat op een bankje, met mondkapje op en twee jonge meisjes, pubertjes denk ik gingen naast me zitten: "vind u het erg als we hier gaan zitten?", vroegen ze Corona bewust. Deed me goed dat ze niet angstig waren; mij kan het echt niet meer schelen, ik doe alles zoals gewenst wordt volgens de regels, maar geloof niet echt meer in het nut er van. Dat virus waait vanzelf wel over; met al die maatregelen duurt het alleen maar langer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten