Op naar Laren (Gld)

Zutphen: Waterpoort over de Regge

Daar had ik me op verheugd; een wandeling in de Achterhoek. Ik had tussen mijn wandelboekjes het boekje van het Graaflandspad gevonden, had inmiddels de GPS-tracks al in Komoot geladen en wilde nu de eerste etappe maar eens gaan ondernemen.
Redelijk vroeg ontbeten en om tien voor half negen de deur uit; flink doorgestapt. Onderweg kwam ik een dame tegen, bleek ook een wandelaar te zijn en zij vertelde mij over een aantal interessante wandelingen hier in de buurt van Wijhe. Ook wilde ze het Pieterpad een keer lopen; misschien een wandelmaatje voor Roos. Intussen ging Roos naar de Pilatesles hier in Wijhe.
Het ritje naar Zutphen was iets langer dan een half uur; dat scheelt nogal in vergelijking met de rit vanuit Bilthoven. Heerlijk dat Roos zo richting van het oosten en noorden van het land is verhuisd; opent wandelperspectieven. Dit zijn de regio's die ik in mijn jonge jaren veel bewandeld heb. Met het ouder worden is de zin om zo ontzettend lang te treinen voor een toch steeds korter wordende etappe duidelijk verminderd. Vroeger las ik mijn stukken voor het werk gedurende die lange ritten, maar dat hoeft (gelukkig) niet meer. En dan liep ik ook zo'n 25 km terwijl ik nu 15 meestal wel genoeg vind.
De eerste etappe begon direct in Zutphen. Ciara ging nog stevig tekeer en af en toe druppelde het ook nog een piepklein beetje. Zutphen is een prachtige stad om doorheen te lopen, althans de oude binnenstad. Via nieuwe wijken bereikte ik het dal van de Regge waar een behoorlijk deel van de wandeling doorheen liep. Af en toe moest ik me stevig verzetten tegen de wind om niet in het water te worden geblazen, maar het was al met al lekker lopen met de wind in de rug. Niet spectaculair, maar wel heerlijk rustig. Dit deel van het land is in deze maanden bijna verlaten; nauwelijks verkeer, weinig hondelaars, een doodenkele wandelaar. Over enkele landgoederen, maar vooral langs het water en door landerijen. Helaas had ik mijn smartphone vergeten op te laden en iets voor Laren gaf Komoot het op. In totaal had ik zo'n kleine 20 km afgelegd inclusief het stuk naar en van het station Wijhe. Toen ik bij Roos thuis kwam stond daar een tweede fiets voor mij klaar; kon ik 's-avonds direct gebruiken om naar de bridgeclub te fietsen.
Was weer ontzettend gezellig in de club. Helaas viel het automatiseringssysteem uit, zodat de wedstrijdleiders nog een hoop werk kregen om de handmatige uitslagen achteraf te verwerken.