Elke dag 15 km

Tijdens de wandeling was ik in Sandwijck

Roos liet mij een artikel lezen van een Finse hoogleraar/deskundige op het gebied van gezond leven. Het zal u lezer niet verbazen dat ik erg veel herkende in wat hij zoal te berde bracht. De quintessens was evenals mijn eeuwige gezeur: meer bewegen. Hij beweerde zelfs dat we erop gebouwd zijn om dagelijks 15 km te lopen; niet fietsen of hollen, maar gewoon lopen, "zeg maar" wandelen.
Hij gaf ook de positieve dingen van het wandelen aan, zoals nadenken en herinneringen de revue laten passeren en tot nieuwe gedachten komen. Ook noemde hij het aspect van gesprekken die je kunt voeren wanneer je met z'n tweeën wandelt. Ook dat heb ik, zelfs in de tijd dat ik werkte beoefend. Met Jan B. de nascholingscoördinator van ons district besprak ik als directeur altijd het jaarplan nascholing tijdens een wandeling door de natuur. En na afloop gingen we ergens zitten om wat te eten of te drinken en dan noteerden we wat er was afgesproken. Dat deden we meestal twee keer per jaar en het bleek uitstekend te werken. Ook met mijn vriend en collega Dick heb ik tijdens lunchwandelingen eindeloos over automatisering gesproken en dat heeft mij veel kennis opgeleverd.
Wat ik wel vreemd vond aan die Finse professor was dat hij permanent zijn stappenteller consulteerde. Deed mij onwillekeurig denken aan mijn vriend Peter C. die mij eens vroeg hoeveel stappen ik zoal maakte als ik een gemiddelde wandeling maakte. Ik schatte dat op 40.000 en dat was wel 20 keer zoveel als de 2000 die hij maakte, maar 2000 klonk natuurlijk al heel behoorlijk. Misschien was het 4000 hoor, dat weet ik ook niet meer zo precies. Maar een groot wandelaar was mijn goede vriend nooit en te nimmer.
Vandaag heb ik de Finse raad maar eens ter harte genomen. Op weeronline.nl zag ik dat er een redelijk droge periode aankwam en ben ik direct op stap gegaan en heb - toevallig - precies 15.1 km gelopen. Overigens motregende het vrijwel de hele wandeling maar met die nieuwe regenbroek is dat nauwelijks een probleem.
In de middag zat ik een beetje met mijn ziel onder de arm en heb Roos zelfs voorgesteld om wat te gaan stepbridgen. Tot etenstijd hebben we dat ook gedaan en ik stelde voor om later op de avond nog eens op te starten. Dat is er niet van gekomen. Door het wandelen van deze dag en nog de naweeën van de zware Pilates van woensdag kon  ik 's-avonds m'n ogen niet meer open houden. Om half acht ging ik even wat lezen op bed en vijf minuten later bleek het al negen uur te zijn. Nog even wat appen met Roos en toen vroeg naar bed.
Het is zo raar met mij gesteld; de dagen zowel als de nachten duren mij te lang. Die te lange dagen compenseer ik vaak met een "powernap" in de trein of gewoon in een leunstoel, maar die te lange nachten betekenen dus heel vroeg wakker soms al om 4 uur in de vroege ochtend.