Door de regen met een wasmand

De fietsenstalling van station Wijhe

Vandaag geen Engels, maar een NLs gezegswijs: "de morgenstond heeft goud in de mond". Heerlijk uitgeslapen, vanmorgen om half zes hoorde ik, dwars door de dubbele beglazing van mijn slaapkamer heen het vrolijk voorjaarsgeluid van merels. Het is tegenwoordig niet meer zo koud, dus zette ik het raam open om te genieten van deze natuurlijke ochtend muziek. Heerlijk gewoon! En net als de triangel in een symfonie orkest hoorde je het geluid van de merels boven het gesuis van de zo vroeg al langskomende auto's op de Groenekanseweg.
Eerst maar eens de keuken helemaal aan kant gemaakt en alles wat ik gisteravond had toebereid op gewerkt en opgeborgen. De rode kool en het brood voor Roos ging mee in de rugzak. Ze had me gevraagd of ik de wasmand die nog in mijn schuur stond voor haar mee wilde nemen. Kleine moeite hoewel ik er wel tegenop zag om met dat grote ding naar Roos toe te fietsen in Wijhe.
Het was, zoals de hele maand al zo'n beetje een regenachtige dag. Natuurlijk had ik mijn nieuwe regenbroek direct aan moeten trekken, maar zo slim was ik nog niet. Dus aangekomen in Wijhe eerst maar eens m'n fiets zoeken maar hoe ik ook speurde ik kon dat kreng nergens vinden. Hij is me ook nog niet erg bekend en ik kon hem niet onderscheiden van al die andere fietsen hoeveel moeite ik ook deed. En ondertussen regende het en liep ik met die grote wasmand en een rugzak op m'n rug. Met een humeur als een bak spijkers liep ik naar Roos' onderkomen. M'n broek werd kletsnat maar gelukkig hangt er allemaal droge kleding van mij aldaar, al is het maar voor het bridgen.
M'n humeur klaarde direct op hoor lezer. Gezellig thee gedronken en gegeten. We zouden vanavond gaan bridgen in Olst en meerijden met de buren van even verderop.
We aten de rode kool met smaak en ik maakte nog griesmeelpap als nagerecht.
Het bridgen was wel andere koek dan wat we tot nu toe hadden ervaren in Wijhe in de club. We waren ingedeeld in de hoogste lijn en hadden de grootste moeite om een beetje in ons spel te komen. Uiteindelijk eindigden we dan ook helemaal onderaan met 40%. Maar het was weer een heel genoeglijke avond geweest met een nazit met enkele leden uit de gemeente Wijhe.
Thuis gekomen nog een glaasje wijn uiteraard en geslapen als de bekende Roos!