Nog niet eerder meegemaakt!

Jan Toorop zelfportret

Voor vandaag had ik museumbezoek gepland. Roos vertrok al vroeg na het ontbijt om in Velp waterbuffelgehakt te gaan ophalen. Dat is vlees van grazers uit natuurgebieden. Je kunt dat betrekken via een organisatie met de naam: "wildernisvlees". Best lekker en dat waren dieren buiten de industriële dierhouderij die een goed leven hebben gehad.
Mijn wens was om het Singermuseum in Laren te bezoeken. Ook daar is een tentoonstelling met als thema "Barbizon in NL" en nu vooral met schilders die rond Laren hebben gewerkt.
Uit de reisplanner had ik op kunnen maken dat het niet uitmaakte of ik via Utrecht Overvecht of via Amersfoort zou reizen naar station Bussum Zuid. Dus peddelde ik op mijn gemak naar het station. Het werd Amersfoort en bij binnen rijden groette ik naar de machinist die ik overigens niet kon zien vanwege de zon. In Amersfoort liep ik toevallig naast de machinist op naar de uitgang en kwam met haar in gesprek. Dat ik een zeer tevreden en frequent gebruiker was van NS kwam ter sprake. Boven gekomen had ik even tijd nodig om me te oriënteren op welk perron ik moest zijn. En daar aangekomen zag ik opnieuw de vriendelijke machinist; ze was op weg naar de Kiosk voor koffie en vroeg of ik misschien ook een kopje koffie wilde. Nou, ik ben positief over NS maar dat had ik nog nooit meegemaakt in al die decennia. Ontzettend aardig.
Natuurlijk ging ik vanuit Bussum Zuid aan de wandel. Het is slechts vijf kilometertjes naar het Singer museum. De expositie vond ik zeker de moeite waard. Vooral het werk van Suze Robertson, een mij voordien onbekende schilderes trof me. Deed me aan Vincent van Gogh denken, maar nog meer nadrukkelijker dan hij in het gebruik van penseel en verf.
Een zelfportret van Jan Toorop; een echte kunstenaar met een ruige kop. Ik had hem mij anders voorgesteld.