Noot aan de man

Er wordt veel hout geoogst in het Houdringhebos

Vorige week zondag was ik Bert tegen gekomen tijdens het wandelen. Hij zong in een koor dat vandaag uitvoering had in de Centrumkerk in Bilthoven en vroeg of ik wilde komen luisteren. Ach, dat is prima te combineren met een wandeling vanaf huis dus waarom niet. En zo zat ik vanmiddag in de Centrumkerk, lekker vooraan naast een mevrouw die ook graag naar koren luisterde. Zij sprak zo nadrukkelijk keurig de "z" uit dat ik me geconfronteerd voelde met m'n Amsterdammerschap; een Amsterdammer spreekt in het algemeen de "z" als een "s" uit. Ik denk niet dat haar dat opviel want ze was vrijwel voortdurend aan het woord.
En daar begon het spektakel. Het betrof een combinatie van een dameskoor en een mannenkoor. Het eerste lied deden allen te samen; een heel podium vol enthousiaste zangers. Was leuk om te zien hoe zij genoten van het optreden.
Daarna de dames met enkele liederen met begeleiding van een piano. Daarna enkele liederen van de heren a capella. Na een eerste, nogal valse inzet ging het goed.
Het eindigde weer met een combinatie van beide koren onder begeleiding van de pianist.
Ze zongen allemaal hedendaagse muziek die mij af en toe best bekend in de oren klonk zoals "Blackbird" van The Beatles.
Na afloop vroeg Bert wat ik er van vond. Mijn kritiek was vooral dat alle liederen, zowel van de dames als van de heren zo laag werden gezongen. Zeker twee tonen hoger zouden de koren best aankunnen en daardoor zouden de liederen wellicht helderder klinken. Ik vond het nogal brommerig klinken allemaal, zeker het mannenkoor en de dames moest volgens mij het onderste uit hun stemmen halen. Anderzijds hoorde ik in de enkele gevallen dat er hoog moest worden ingezet ook wel dat het veel moeite kostte om dat zuiver te doen. Nou ja, het gaat om het plezier bij het zingen.