Een hele reis

Belangrijk moment. Roos tekent een
document voor de aankoop in Wijhe

Vandaag een drukke dag; we zagen er dan ook van af om te beginnen met een ommetje. Dus rustig ontbeten en weer een flinke zak klaar gemaakt om mee te nemen voor de lunch. Met de bus naar Assen en de Intercity naar Zwolle. Daar de trein naar Olst. Roos had onderweg gebeld en een afspraak gemaakt met de makelaar om een document te tekenen voor de koop van het huis. We liepen wat rond in Olst en waren er niet erg van onder de indruk. Wijhe zal ons beter bevallen. Dus daar gingen we na afloop van de sessie bij de makelaar ook weer even naar toe. We gingen op zoek naar het gemeentehuis waar een dame ons er toch vooral op wees dat dit gesloten was op dat moment. Daarna naar een enorm complex van gebouwen voor allerlei activiteiten waaronder een bridgeclub die hier op maandagavond en woensdagmiddag bridget! We werden daar allervriendelijkst ontvangen en rondgeleid. Dat belooft veel goeds in dit dorp,
We zetten onze reis voort; eerst naar Zwolle en daar de intercity door de polder naar Amsterdam Zuid. Onderweg heeft vooral Roos zich onderhouden met een student Japans die tegenover ons zat en in aanvang probeerde te studeren. Nadat Roos hem in het Japans had begroet ging hij uitgebreid op zijn praatstoel zitten.

Het vriendelijke familiehotel Karsten in Norg

Aangekomen in Amsterdam Zuid was het nog zo ontzettend vroeg - we konden pas om 19.00 uur terecht in het Rijksmuseum voor een "meeting the experts" bijeenkomst - dat we besloten om kalmpjes aan in die richting te lopen. Eerst maar even langs onze tandarts om een afspraak te maken en om even te plassen en toen door richting het Rijks. Onderweg kon Roos het niet laten om bij een banketbakker een bakje onbeschoft lekker marsepein in te slaan. We liepen verder en zochten een plekje om wat warms te eten, en ja hoor, daar was zo'n Indonesisch tentje waar we zo graag neerstrijken en waarvan we er in menig stad of dorp weel eentje hebben ontdekt. Deze zit vlakbij onze tandarts. We hebben er heerlijk gegeten en konden de tijd rekken door nog wat langer te blijven zitten; er was verder niemand en twee eters in de etalage trekt vast volk.
Het was nog steeds te vroeg, alle reden om nog een kop koffie te drinken op de Spiegelgracht tegenover het Rijks bij "Hans en Grietje", op de hoek van de tweede Weteringdwarsstraat, de straat waarin mijn oude vader in 1922 het levenslicht voor het eerst aanschouwde.
Om kwart voor zeven schoven we aan in de rij van "vrienden van het rijks" die zich hadden gemeld voor deelname aan deze bijeenkomst. Na een toespraakje spoedden wij ons naar deze en gene. We bekeken ook de tentoonstelling over Rembrandt en Velazques, zij het voor de tweede keer.
Toen hadden we het echt wel gehad voor deze dag en gingen we met metro, intercity en bus terug naar huis.