Het blijft bij een daggie Wroclaw

Wat is de natuur toch mooi!

We zouden de komende week een paar dagen naar Wroclaw in Polen, het voormalige Breslau in Oost Pruisen gaan en daarna naar Martijn. Donderdag belde hij mij al dat hij waarschijnlijk moest solliciteren en bepaald niet om de hoek. Daarom kon ons bezoek wellicht niet plaatsvinden; het speet hem verschrikkelijk. En vandaag werd dat bevestigd in een heerlijk lang telefoongesprek. Jammer maar helaas, maar voor hem een geweldige sprong in zijn carrière en dat is aanzienlijk belangrijker. We gaan elkaar weer gauw zien zo spraken we af.
Wat Roos en ik nu zouden gaan doen moest nog even bezinken; de heenreis en verblijf zijn geboekt; nog een paar dagen Krakau zonder Martijn, daar hadden we geen zin in. Wat dan? Een terugreis uit Wroclaw kon alleen maar zodanig dat we 1 of 3 dagen in deze plaats moesten blijven. Dan maar helemaal cancelen? Toen we elkaar weer spraken bij de fitness bleken we er het zelfde over te denken; 1 daggie met twee overnachtingen leek ons een prima zaak; dinsdagmiddag heen en lekker ergens gaan eten, woensdag de stad verkennen en lekker eten, donderdag weer naar huis; dik voor elkaar.
Het was vandaag een prachtige dag; ik heb fijn gewandeld tot 12.30. Om 13.00 uur precies belde Martijn volgens afspraak. Om half drie gingen we naar de fitness en daarna heb ik weer rucola gesneden in de tuin van Theo en vervolgens boodschappen gedaan. Roos heeft bij mij een heerlijk voorgerechtje van avocado met garnalen gegeten en mosselen als hoofdgerecht.
En natuurlijk afgesloten met bridge en tot slot een wijntje