Ik was extra vroeg van huis gegaan met nog wat papier, waaronder nog wat proefschriften van eigen hand waar geen hond meer belangstelling voor heeft helaas. Ik stond bij de papierbak toen Peter appte: "ik ben een kwartier later dan afgesproken". Ik kon niet meer naar huis voor koffie, maar was vlakbij Roos en dus ging ik bij haar een bakkie doen. Ze was wel niet thuis, dat wist ik, maar er stond inderdaad nog wat koffie die ik inschonk en opwarmde in de magnetron. Opnieuw ging de telefoon met een app van Peter: "ik kan ook met een stoptrein en ben er dan om 10.40". Ik vergat koffie en magnetron en racete op mijn fietsje naar station Bilthoven en haalde de stoptrein makkelijk. Toen bedacht ik mij dat die magnetron natuurlijk zou blijven piepen en dat op de dag dat de makelaar zou komen met een aantal potentiële kopers van Roos' huis. Dus appte ik Roos of zij de makelaar wilde vragen per app of hij de magnetron wilde open zetten zodat het piepen zou stoppen. Wat een gedoe?!
Peter haalde die trein uiteindelijk helemaal niet en zat ik een half uur op station Gouda te wachten op hem. Maar daar was hij dan. We liepen de binnenstad van Gouda in en bezochten de kerk met de beroemde Goudse glazen. Ik kende die niet, had er wel van gehoord; was prachtig; een organist speelde prachtige muziek en dan in zo'n enorme kerk met haar fraaie glas in lood ramen. Ik was behoorlijk onder de indruk. Vooral de sfeer in de kapel vond ik heel bijzonder.
Vervolgens bezochten we het museum Gouda; kom ik vaak; er hingen schilderijen uit het depot van het Rijks museum. Fraai werk allemaal.
Daarna smulden we van een hapje Surinaams; bijzonder smakelijk. Op station Utrecht scheidden zich onze wegen. Was een gezellig daggie geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten