Weer eens pasta maken

Samen in de keuken pasta maken

Dat was een tijd geleden. Enige tijd geleden had Marjorie mij gezegd dat ze graag zelf pasta zou willen maken maar niet wist hoe dat moest: "jij krijgt van mij een pastamachientje", had ik haar beloofd. En vandaag ging ik haar leren hoe je dat in de praktijk moest brengen. Roos ging ook mee en Marjories moeder Leia was ook van de partij. Dat kon dus niet misgaan.
Voor mij was het zeker 6 jaar geleden dat ik voor het laatst pasta had gedraaid; het eerste machientje had ik kapot gedraaid, althans het mechaniekje van het bepalen van de dikte had het begeven door mijn ongeduldig handelen (denk ik). Een tweede machientje had ik ongebruikt weggegeven. Maar nu, gestimuleerd door Marjorie dus opnieuw aan de slag met meel, eieren, olijfolie en oude ervaring. Het deeg maken lukte uiteraard vlot; 300 gram bloem, 3 eieren, snufje zout en een klein scheutje olijfolie en daarna mengen en kneden. Ik ben een slechte docent en heb altijd de neiging om de dingen zelf te doen, maar ik hield mij in en weldra stond schoondochter lekker met vieze handen te kneden. Het machientje hadden we snel in elkaar gezet en toen gingen we draaien. Het draaien van de plakken ging goed, maar tagliatelli lukte niet echt totdat Leia suggereerde dat er wat meer bloem door het deeg moest en zij had gelijk. Na opnieuw kneden liep het proces gesmeerd en Marjorie draaide en draaide terwijl Roos intussen wat op de piano speelde; een hele kermis zo al met al.
Overal hingen slierten pasta, maar het was goed gelukt!
Roos moest in de loop van de middag weg; ik bleef eten. Om een uur of zeven kwam Hugo ook thuis; Marjorie maakte een lekkere zalmfantasie voor op de pasta. Het smaakte voortreffelijk. Een genoeglijke conversatie speelde zich aan tafel af waarbij Marjorie voortdurend moest vertalen, maar dat mocht de pret niet drukken.
Ik vertrok en beloofde dat ik binnenkort frambozenijs zou maken en langsbrengen.