Vanmorgen weer fit opgestaan na een goede nachtrust. Lekker ontbeten en gezellig gesproken met onze gastvrouw over de schoonheid van dit gebied met de wonderlijke naam "Rottige Meente". Het Zuiderzeepad loopt hier over het voetpad; heb ik enkele jaren geleden helemaal afgelopen; liep dit pad vroeger tot Vollenhove daar is later het stuk tot Stavoren erbij getrokken en dat heb ik destijds gedaan.
We liepen het voetpad verder af nadat we geconstateerd hadden dat je hier prima met een busje vanuit Wolvega kunt komen; gaan we vast nog wel weer eens doen want we hebben hier toch mooie stukken natuur ontdekt; een knuppelpad door een broekbos met hoogveen zoals je maar zelden ziet. Muggen alom, dat wel.
In de verte zagen we de bui al naderen: "laten we de rugzak maar van zijn jasje voorzien", stelde ik voor. Plastic jassen aangetrokken, plu onder de arm en ja hoor, daar kwam de bui. Het ging steeds harder regenen; uiteindelijk hebben we op aanwijzing van een stel jonge kerels ergens staan schuilen tot de regen wat minder werd. Doorgelopen naar Wolvega station en terug naar huis.
We liepen het voetpad verder af nadat we geconstateerd hadden dat je hier prima met een busje vanuit Wolvega kunt komen; gaan we vast nog wel weer eens doen want we hebben hier toch mooie stukken natuur ontdekt; een knuppelpad door een broekbos met hoogveen zoals je maar zelden ziet. Muggen alom, dat wel.
In de verte zagen we de bui al naderen: "laten we de rugzak maar van zijn jasje voorzien", stelde ik voor. Plastic jassen aangetrokken, plu onder de arm en ja hoor, daar kwam de bui. Het ging steeds harder regenen; uiteindelijk hebben we op aanwijzing van een stel jonge kerels ergens staan schuilen tot de regen wat minder werd. Doorgelopen naar Wolvega station en terug naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten