|
Machientje plus resultaat |
De "pasta party" bij Marjorie had mij zodanig geënthousiasmeerd dat ik mezelf heb verwend en een nieuw pastamachientje heb aangeschaft. Dus eerst naar "Kooklust", mijn vaste leverancier van potten en pannen en wat dies meer zij. De saus had ik al gemaakt: ui fijn gesneden, gebakken samen met flink wat knoflook en een beetje sambal, varkensgehakt meegebakken en tot slot uitgeknepen en fijn gemaakte snijbiet erdoorheen. En dan vandaag de pasta. Nou ben ik helemaal niet zo gek op pasta; die kleffe, van witte bloem gemaakte slierten zijn wel verschrikkelijk lekker hoor, maar de voedingswaarde lijkt mij gering; geen vezels, maar ja, lekker is het wel.
|
Zo ging het de oven in |
Ik heb dan ook pasta gemaakt van volkoren meel. Een bijbedoeling van zelf pasta maken is dat ik op die manier door mijn enorme voorraad ganzeneierooier heen kan komen; ik heb daar nog liters van staan; goed voor ijs, spektaart en vla dat wel, maar je kunt er ook pasta mee maken en laat dat nou ook nog gelukt zijn!
Ik had er een hard hoofd in toen ik middenin het proces merkte dat het maken van het deeg met volkoren meel heel wat meer voeten in de aarde had dan met bloem. Voordat ik een goed deeg had heb ik zitten klooien met extra bloem en tot slot weer terug in het proces met piepkleine beetjes water; maar toen ging het ook tadeloos en had ik binnen de kortst mogelijke tijd een heele zooi bruine slierten hangen. Die heb ik gekookt en in een glazen vuurvaste schaal gedaan, saus eroverheen en daarover weer zelfs geraspte kaas (waarbij ik mijn duim verwondde) en toen in de magnetron met dubbelfunctie. Was warm en de kaas was gesmolten, niet krokant zoals ik had gewild, maar gesmolten. En toen heb ik toch wel weer zo schandelijk lekker zitten eten; voor het eerst sinds ik ben afgevallen heb ik me ouderwets lekker laten gaan en de balg behoorlijk volgepropt. Maar het bleef gewoon te veel en dus heb ik buurvrouw Kaat mee laten genieten van het lekkers!
|
Gideon met de twee meisjes aan de barbecue.
Zij hadden dan ook wel wat te vieren |
En natuurlijk lekker in de tuin gezeten bij Roos; het is fantastisch weer en niets is zo fijn om dat te genieten in de buitenlucht terwijl het langzaam donker en koeler wordt. En ondertussen stond de WhatsApp niet stil. Nadat gisteravond uitgebreid met Mariska was ge-appt over het biedproces rond het huis dat ze zo graag willen kopen daar hoorden we dat het was gelukt en dat moest uitgebreid besproken worden. Wij zaten in de tuin een wijntje te drinken en zij zaten met z'n viertjes te barbecuen.
|
Jongste kleinkind, Morris met de helder blauwe ogen |
Leuk om dan foto's uit te wisselen. En tussendoor ook met Arja ge-WhatsAppt; dat vind ik toch wel de reuze voordelen van die nieuwe media hoor; ondanks dat je ver uit elkaar woont heb je makkelijk even kontakt met elkaar. Arja stuurde een fotootje van de jongste telg, Morris. Een ventje met opmerkelijk helder blauwe ogen. Dat kenmerkte Arja ook in haar prille jeugd; zij had zulke helderblauwe ogen dat sommige mensen er gewoon door gefascineerd waren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten