 |
Het groene krokodilletje mag in
"de schatkist" |
Voorzichtig belde ik aan; je weet maar nooit of je er misschien eentje wakker schelt en dat is niet de bedoeling. Vanmorgen om half elf op de koffie bij dochter Arja. Ik werd open gedaan en daar stond ze met haar twee jongsten: verlegen Sjoerd achter z'n moeder en kleine Morris kruipend en onwennig met zijn helderblauwe ogen naar die onbekende opa kijkend. De verlegenheid van Sjoerd duurde nog geen 10 seconden of hij sprong in mijn armen en vertelde dat hij "het kompas" kwijt was; had ik hem bij het laatste bezoek gegeven. Maar de groene krokodil lag in zijn kasteel, een plastic bouwwerk dat hij voor zijn verjaardag had gekregen. "Ik heb weer wat voor je meegenomen", fluisterde ik hem in. Een verzilverde sierdoos (vermoedelijk voor sigaren) die mijn grootvader Jan ten Brink in 1932 van de mij onbekende familie Penning heeft gekregen voor zijn 25 jarig jubileum bij "het spoor" zoals mijn grootmoeder de NS consequent is blijven noemen.
 |
Sjoerd plakt de nieuwe insectenplaatjes
in zijn boek. |
Deze doos heb ik ooit van mijn grootmoeder gekregen en heb ik destijds gebruikt als spaarpot. Sjoerd maakt er een schatkist van en vertelde mij dat hij er het groene krokodilletje in zou bewaren.
Ik had in het doosje nog een stel insectenplaatjes van AH en een botje gedaan. Viel gelukkig in goede aarde allemaal.
Verder was het weer een gezellig bezoek met in totaal 6 kleintjes waarvan Sjoerd met zijn 4 jaartjes de oudste was. Arja hield alles professioneel in het oog; ongelooflijk zoals ze dat doet en we hadden nog best wat tijd om te overleggen. Was weer een gezellig bezoek geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten