Een drukke dag

Eerst aan de koffie

Na een genoeglijke middag bridge zouden we vanavond ook weer aan de bridgetafel verschijnen zo was het plan en zou ook gebeuren, maar overdag een stevige wandeling met Frans aan de leiding.
Redelijk vlot opgestaan en na het ontbijt lekker koffie leuten bij Mejias II. Roos had haar oorbellen vergeten en ging nog even terug naar de flat;niet uit ijdelheid maar omdat die piepkleine oorgaatjes bij haar nogal snel de neiging hebben om dicht te gaan. Daardoor kon ik nog een tweede bakkie doen en vervolgens naar het vertrekpunt voor de auto's met Anja en Frans, de leiding voor het wandelen.
Door een prachtig landschap reden we naar het vertrekplaatsje Tàrbena. Daar dronken we eerst nog koffie met heerlijk amandelgebak.
Daar gingen we op weg; het gezelschap werd gesplitst in degenen die de lange wandeling zouden gaan doen en degenen die het liever wat korter wilden houden. Roos en ik gingen het lange stuk doen onder aanvoering van Frans die de GPS track in zijn smartphone had. Helaas moesten we beginnen met een pad dat op dat moment aan een ingrijpende wegwerkershandeling was onderworpen. Degenen die daar aan het werk waren zeiden overduidelijk dat het onverantwoord was zelfs als wandelaars om verder te lopen. Als eigenwijze Hollanders probeerden we het natuurlijk toch, maar ten halve keerden we toch.

De aansluiting gevonden

Frans had intussen het alternatief gevonden; een paar kilometer langs de asfaltweg en dan verderop via een landweg weer de aansluiting. We daalden en daalden langs die asfaltweg en ik dacht nog: "zo dat moeten we straks weer allemaal stijgen". Was uiteraard het geval maar de wandeling was schitterend en "ups and downs" horen nu eenmaal bij bergwandelen anders hoef je hier ook niet naar toe toch?
De aansluiting met de bedoelde wandeling kwam in het vizier: een GR-teken - rood en wit gemarkeerd - op een boom heb ik op de foto gezet.
Uiteindelijk kwamen we weer terug in Tàrbena; was een stevige wandeling geweest ook al was het hemelsbreed maar een 13,5 kilometer.
We waren weer keurig op tijd terug in Calpe. Een restje bonensoep en een broodje en om half zeven de deur uit voor een avondje bridge in de NLse club. We voelen ons daar helemaal thuis en hebben weer heerlijk zitten spelen. In één spel kwamen we er achteraf niet goed uit hoe we eigenlijk hadden moeten bieden en we kaartten nog wat na in een duidelijk analytische sfeer en zeker niet ruziënd zoals vaak gebruikelijk is bij (echt)paren. Klaas en José waar we mee aan tafel zaten complimenteerden ons daarover omdat ze het kennelijk niet vaak meemaakten dat er op die manier ook achteraf met mislukte contracten kon worden omgegaan. deed ons genoegen. Maar ik was er na onze analyse toch nog niet helemaal van overtuigd dat het niet anders had moeten verlopen.
Over het eindresultaat mochten we overigens bepaald niet ontevreden zijn; we eindigden weer als derde. Het was weer een heerlijke speelavond geweest en we verheugen ons al op volgende week!