Eén van de vele invloeden van mijn oude vader op mijn voorkeuren betreft toch wel de VPRO. Vrijzinnig, dat was mijn vader in de volle breedte; kritisch voor zover dat in die tijd de ruimte kreeg. Hij was humanist maar geen lid van een humanistisch vereniging of wat dan ook; hij wilde niet gedwongen worden om een godsbeeld af te moeten zweren. Een twijfelaar misschien?, maar vrijzinnig was hij en daarbij paste de Vrijzinnig Protestantse Omroep, de VPRO helemaal bij.
In mijn jonge jaren was de VPRO vooral ontzettend progressief; zit ook wel een beetje in die afkorting verborgen. Denk nog maar eens aan het eerste "bloot" op TV met Phil Bloom en later al die krankzinnige shows als de Barend Servet show met Fred Haché en de ondergang van de OnAn, het schip van Onno en Anna. Wim T. Schippers zal mij met z'n performances wat aan het lachen hebben gekregen.
Maar ook heel serieuze programma's als "Een schitterend ongeluk", wetenschappelijke onderwerpen heel ver uitgediept met de top van de top wetenschappers die werden geïnterviewd. Ik herinner me nog goed de weerspannige paleontoloog Stephen Jay Gould die helemaal geen zin leek te hebben in het interview maar gelukkig bijdraaide. Wim Kayser die dat allemaal schitterend volbracht met dat curieuze lapje over zijn ene oog.
Ondanks dat ik helemaal nooit TV kijk en ook helemaal nooit naar een radioprogramma luister ben ik wel lid van de VPRO, gewoon om deze kwaliteitsclub te steunen zoals ik ook een abonnement heb op dagblad Trouw (de elektronische versie hoor; kun je zonder hartzeer ongelezen weggooien har har).
Ieder jaar weer krijg ik een speciaal blaadje met daarin wat de VPRO allemaal heeft uitgezonden het afgelopen jaar en ook wat er het komend jaar gaat volgen. En daarin las ik over een wetenschappelijke interviewreeks onder de titel "The mind of the universe", een serie waarin onze grote wetenschapper Robbert Dijkgraaf de interviews aan elkaar rijgt. Het is allemaal nog beschikbaar voor de geïnteresseerde kijker op www.vpro.nl/themind en daar ben ik uiteraard op ingesprongenen heb de eerste 4 delen direct bekeken.
Een onderdeel dat ging over longevity, met name het demografisch onderzoek naar longevity in een berggebied in Sardinië dat een opmerkelijk hoog aantal honderdjarigen kende. Dat frappeerde me ongehoord. Ik was perplex toen ik zag welke factoren volgens de onderzoeker en de centennials zelf hun hoge leeftijd verklaarden. Dat waren goed eten, (heel) veel bewegen en vooral ook een sociale inbedding. Zal er vast nog wel eens op terugkomen.
In mijn jonge jaren was de VPRO vooral ontzettend progressief; zit ook wel een beetje in die afkorting verborgen. Denk nog maar eens aan het eerste "bloot" op TV met Phil Bloom en later al die krankzinnige shows als de Barend Servet show met Fred Haché en de ondergang van de OnAn, het schip van Onno en Anna. Wim T. Schippers zal mij met z'n performances wat aan het lachen hebben gekregen.
Maar ook heel serieuze programma's als "Een schitterend ongeluk", wetenschappelijke onderwerpen heel ver uitgediept met de top van de top wetenschappers die werden geïnterviewd. Ik herinner me nog goed de weerspannige paleontoloog Stephen Jay Gould die helemaal geen zin leek te hebben in het interview maar gelukkig bijdraaide. Wim Kayser die dat allemaal schitterend volbracht met dat curieuze lapje over zijn ene oog.
Ondanks dat ik helemaal nooit TV kijk en ook helemaal nooit naar een radioprogramma luister ben ik wel lid van de VPRO, gewoon om deze kwaliteitsclub te steunen zoals ik ook een abonnement heb op dagblad Trouw (de elektronische versie hoor; kun je zonder hartzeer ongelezen weggooien har har).
Ieder jaar weer krijg ik een speciaal blaadje met daarin wat de VPRO allemaal heeft uitgezonden het afgelopen jaar en ook wat er het komend jaar gaat volgen. En daarin las ik over een wetenschappelijke interviewreeks onder de titel "The mind of the universe", een serie waarin onze grote wetenschapper Robbert Dijkgraaf de interviews aan elkaar rijgt. Het is allemaal nog beschikbaar voor de geïnteresseerde kijker op www.vpro.nl/themind en daar ben ik uiteraard op ingesprongenen heb de eerste 4 delen direct bekeken.
Een onderdeel dat ging over longevity, met name het demografisch onderzoek naar longevity in een berggebied in Sardinië dat een opmerkelijk hoog aantal honderdjarigen kende. Dat frappeerde me ongehoord. Ik was perplex toen ik zag welke factoren volgens de onderzoeker en de centennials zelf hun hoge leeftijd verklaarden. Dat waren goed eten, (heel) veel bewegen en vooral ook een sociale inbedding. Zal er vast nog wel eens op terugkomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten